Schipbeek, Haaksbergen, donderdag 26 mei 2016

Op 10 maart hadden we hier ook al eens een prachtige route gewandeld, maar vandaag parkeerden we op de Schipbeekweg en begonnen met het bankje dat de breurs oet Haaksberge aangeboden hadden.
Links de Schipbeekweg waar we trouwens later uit zouden komen, maar we gingen eerst even verder op de zandweg alleen voor bestemmingsverkeer waar we ingereden hadden.
De lisdodde groeit ter linkerzijde van onze wandelroute.
Het paadje links waren we op 10 maart jongstleden uitgekomen, nu gaan we een gras-dus tekenrijk pad naar rechts in.
Hier valt het nog mee met het gras trouwens. Jeetwee begint erg vroeg met zijn takkenspelletje, meestal doet hij dat op driekwart van de wandeling pas.
Na het watertje rechts begint het gedonder al met het hoge gras.
Ha, een bankje!
En daarna de frisse boslucht weer in:-)
Even een natuuropname.
En in het tekenrijke gebied treffen we wolfspoot aan, wat ik tegenwoordig ook in de tuin heb. Thee ervan zou goed zijn bij ADHD of schildklierproblematiek (ik geloof te snelle werking maar het kan ook de te trage werking zijn, ben ik vergeten:-)
En nog een watertje, en foto#22 rechts stelt niet veel voor of er moet wat bijzonders met die beuk aan de hand zijn.
Het pad is in  ieder geval gras-en dus tekenvrij. Ik had al twee van die minidingetjes van mijn broek afgehaald en later zou ik wat dikkere van Jeetwee verwijderen, die nog over zijn vacht kropen.
Ik vroeg meneer Douglas wat zijn Indianennaam was, maar ik ben het vergeten. Wel kregen we allebei ongeveer hetzelfde door, ongeveer dan. Dat weet ik dan nog weer wel.
Waarom ik de rechterfoto eigenlijk niet weggegooid heb... zo half afgesneden.
Dan doen we even wat varen-energie op, en komt het einde van dit pad in beeld.
Dan komen we bij de Schipbeek aan. Vanuit een kilometer afstand ontdekt de andere hond Jeetwee (ze hadden elkaar al eerder ontmoet, en hij kwam er aangevlogen voor hernieuwd contact.
Inmiddels hadden wij haast, we waren ietwat aan de late kant en brengen de bezoeker niet terug naar zijn baasjes, hij zocht het maar uit, wij gingen door:-)
Dan nemen we het leuke mountainbike paadje evenwijdig aan de Schipbeek.
Even klimmen.
Dan zou je zeggen dat er een mountainbike versperring opdoemde, maar nee, er stond juist een bordje voor ze bij: Moeilijk!
De andere kant ervan. En wij komen weer uit bij de Schipbeek.
De mevrouw met het petje ligt inmiddels voor Uranus conjunct Eris pampus met een gekneusde rib.
En hij zou eigenlijk nog wel even het water inwillen. Rechts een Schipbeekse koei.
En dan komen we nog een imposante eik tegen, waar trouwens een bankje achter stond.
De mevrouw met het petje heeft aan één hand genoeg om de energie van de Eik te voelen.
En hier loopt mevrouw zonder Petje.
Waarna wij de auto zien opdoemen en huiswaarts (koffie-restaurantwaarts) keerden.