Zueschen, Hoch-Sauerland: de A1 (5 uur), woensdag 11 juli 2018

De volgende dag vertrokken we over dezelfde route als de uitbuikavondwandeling ervoor, vertrekkend vanaf de Kranebuche - P vlak bij het hotel, maar nu gingen we 5 uur lang aan de wandel en maakten weinig spectaculairs mee, behalve prachtige uitzichten, het was wat dat betreft een toproute.
Officieel moet zo'n puppy 18 uur per dag slapen maar zij moest ook 5 uur aan de wandel vandaag:-) En moest, moest... ze vond het hartstikke leuk.
Nadat Emeen de kaart bestudeerd heeft gaan we de A1 route doen, helemaal rond. 
Al snel vinden we frambozen langs het pad. (En ik krijg de foto niet gedraaid:-) 
Ze waren hartstikke lekker.
We zouden op ohze wandelingen deze week behoorlijk wat trosvlieren of bergvlier tegenkomen, in Nederland niet zo algemeen maar het ding heet vast niet voor niets ook bergvlier, waardoor we hem hier in de bergen veelvuldig tegenkwamen. 
Vergezicht met Ameen en vergezicht zonder Ameen.
Er zaten hier vossen, dus wellicht is dit een vossenhol.
Deze bloem waar ik zo de naam niet van weet kwamen we ook nog al eens tegen. 
We wandelen eens verder, het is niet te zien op de foto maar we stijgen wel constant (puf puf)
Ameen is net een kaalgeplukte kip op deze foto... maar met het  warme weer is het natuurlijk wel fijn voor het beestje dat ze geen bontjas draagt.
We stijgen eens verder, maar voor Ameen is dat nog niet genoeg, ze ontwikkelt een nieuwe hobby: berghellingen op en af rennen.
Zij liever dan wij:-)
We treffen een heus bankje aan (de laatste tijdens deze 5 uur durende onderneming). 
En daar gaan we weer!
Het is ook te interessant op die berghellingen...
En nu even poseren!
Gelukt, behalve dat ik die Facebook foto's van Emeen niet rechtop krijg....
Het vingerhoedskruid staat hier ook nog overal in de bloei.
En van het Sint Janskruid pluk ik weer wat voor de thee.
Wij pakken een stam zonder zwammen als bankje.
En dan krijgt Ameen les in boomstamlopen. 
Op één van de laatste wandelingen kreeg ze het helemaal onder de knie:-)
We gaan eens verder, het is heel vermoeiend hoor, als je continu aan het stijgen bent!
Maar de uitzichten zijn het waard.
Gelukkig was het hier goed voorzien van boomstambankjes om uit te puffen.
Dan gaan we maar eens verder.
We blijven de A1-route volgen.
Deze was wel mooi, maar niet om op te zitten, maar al snel volgt er wel een zitplek. 
We waren inmiddels al op grote hoogte gekomen. 
We gaan eens verder.
Korstmos en we komen ook nog kraaiheide tegen!
Kunst gemaakt door meneer Bliksem.
Emeen denkt dat dit ijzervaren is, eens even kijken op google of dat bestaat. Het bestaat, of het hetzelfde is als op deze foto hierboven? Kijk zelf.
En we hebben weer de meest prachtige uitzichten.
Prachtig, die bomen!
Er is best wel veel gekapt langs deze route (i.t.t. tot alle volgende routes:-)
Ha, flapoor komt langs gerend, terwijl wij van de boomstammen gebruik maken.
En na een korte pauze vervolgen we het nog steeds stijgende pad weer.
Brunel is hier ook overal te vinden.
Er liep een koe in het stukje wei daar beneden.
Dan komen we om de 100 meter of zo brandgangen tegen (Emeen wist wat dat waren, ik zou er niet eens op gelet hebben).
Op de foto lijken ze roze maar dit waren blauwe klokjes.
Dan hebben we het hoogste punt bereikt: de Bach Kopf op 610 meter, en kan de terugweg beginnen. 
Die is uiteraard dalend, dus dat gaat een stuk vlotter. 
Geen idee wat dat voor moet stellen, "Kronbuche".
Ameen vindt het hier weer geschikt voor haar nieuwste hobby.
And again.
Of we het wel zien? Ja hoor!
Valse salie staat hier ook heel veel.
En nog maar eens de helling op.
Een streepjescode.
De enige beuken die we hier aantreffen waren meerstammig en zagen er interessant uit.
Emeen ontdekt wat boomstamzitjes waarvoor we even de helling af moeten , en terwijl we daar zitten komt er notabene een auto langs! Het enige levende menselijke wat we tijdens deze 5 uur tegenkwamen, maar wel vreemd hoor, een auto op de berg:-) 
Het uitzicht vanaf mijn boomstronk en na een korte pauze gaan we de weg weer op. 
Terwijl we daarna op deze boomstammen zaten ontdek ik allemaal klitten (kleintjes) op mijn broek van het boomstronkavontuur.  Het was trouwens een groene broek, belachelijk wat de camera er van gemaakt heeft. 
Ameen had trouwens ook onder die klitten gezeten, maar die was inmiddels weer schoongepulkt. 
We gaan eens verder langs de A1.
Of we hier maar niet de berghelling af wilden gaan, het was Wasserschutzgebiet. Goh, dat waren we nu net van plan....   en nee Ameen, deze boomstammen slaan we over, we zijn immers aan het dalen.
En ook deze had onze belangstelling niet maar Ameen heeft dus wel snel geleerd dat we van de boomstammen zijn!
De berghelling af vinden we wel een beetje eng voor Ameen, ze zal maar naar beneden kukelen. 
We komen langs de bouwvallige ingang van een bouwvallig vakantiehutje, als we al weer bijna beneden aan de berg zijn.
Nee maar, daar treffen we een heus bankje aan!
We proberen hier een zonsverduisteringsmeditatie te houden, maar het bankje zat niet lekker en ik kreeg een hoestbui.. 
Even later komen we al weer een bankje tegen maar die slaan we over.
En nog een bankje!
En nog een bankje, jonge, jonge, jonge..
Emeen was even op een bankje blijven zitten omdat ze een telefoontje kreeg uit Nederland en ik was doorgelopen, en als Ameen me dan ziet, rent ze naar me toe (en even later weer heel hard terug hoor:-)
En dan komen we pardoes weer uit bij het hotel. De A1 eindigde bij het eerste weggetje naast het hotel (en het begon bij het tweede weggetje). ***FIN"***
​
Hadden we gisteren Tuesday afternoon, hier volgt Wednesday morning: