Zandstraat, Bussloo, zaterdag 13 juli 2019

Dit wordt wat wij een best aardige wandeling vonden, maar zeker geen spectaculaire wandeling en al helemaal niet als het om natuurschoon gaat... we hadden flink wat groen gegoogled in Bussloo, en parkeerden,
op de kruising Kruisallee/Zandstraat.
Er tegenover was een bospad maar het zag er met hoog gras niet aantrekkelijk uit, vast met veel teken, en hierboven mijn auto waarvan Emeen vond dat ik hem wel erg ruim in de hoek had geparkeerd (ik kan ook niet parkeren, dat klopt). 
Die Zandstraat was een Eigen Weg (tjokvol Boerderijen, hebben die gezamenlijk maar zo een Eigen Weg?) maar was opengesteld voor wandelaars, dus dat belooft toch wat zou je denken niet?
Een dode boom die een mooi silhouet geeft en dan doemt het eerste boerderijtje op. 
Er tegenover is een beukenlaan rechtsaf, en die gaan we in. 
De sfeer daar was prima.
En dat ik een eekhoorntje zag zet ik er maar even bij anders zou je het bruine vlekje op de foto maar zo missen. 
Maar in de verte zien we een autoweg en we konden nergens afslaan een bospad in, dus we keren terug. 
En vervolgen de Eigen Boerderijen-Weg.
Deze boerderijschuur was heel schattig.
En hier een koei.                                                                                         En de peren en appels waren nog onrijp aan deze bomen.
En wist je dat? (Wij wel hoor).  Dan treffen we een prima op maat gezaagd bankje... (bij een andere boerderij:-)
Die boom was niet voor niets omgezaagd.
Ons uitzicht vanaf het bankje, en de boerderijkat heeft vast nog nooit eerder mensen op dat bankje gezien.
We wandelen eens verder, op naar de volgende boerderij. 
Ameen moet ik even voorlezen dat ze niet naar links mag. En achter deze boerderijenkat mag ze ook niet aan. 
Er viel genoeg te lezen langs deze Eigen Weg (of voor te lezen:-)
Duizendblad. En dan komen we alras bij het einde van de Eigen Weg die op de Haanstraat uitkomt, met veel verkeer, dus we 
keren dan al gauw weer om. 
Het was overigens droog en de zon liet zich zelfs zo nu en dan zien, het was zelfs heerlijk wandelweer.
Alweer wat leesvoer.
Nou ja zeg, komen we weer bij ons bankje zijn ze opeens met een kettingzaag begonnen het ding in stukken te zagen:-)
Dus tja, dan wandelen we maar eens verder.
Een paddestoel en                                                                                        dit is vast een begroeide inkuiling. Of zo iets.
Die leuke boerderijenschuur had wel wat gaten in het dak aan deze kant. En hierboven het bos links waar we niet in konden.
Het was wel een drukte van belang op die Eigen Weg, we zijn wel drie tractoren, drie auto's en 1 motorfietser (iets heel aparts in ieder geval ) tegengekomen. 
Daarna gaan we naar mijn nieuwe stekje in Voorst waar ik een zoete aardappelsoepje maak van een soeppakket van de Plus en mijn soepersoepmachine en daarna gaan we 1 minuut lopen met de auto de hoek om om Ameen kennis te laten maken met Puckie, een dwergpoedeltje van hetzelfde ras en met dezelfde abrikooskleur, weliswaar 14 jaar oud, maar wel van het mannelijk geslacht waarvan het de bedoeling is dat Ameen en hij volgend jaar mini dwergpoedeltjes op de wereld zetten. Dus nu is Ameen verloofd al moet het jonge stel nog wel de goedkeuring voor het voorgenomen huwelijk verkrijgen van de dochter van de vrouw waar we aanbelden. (Ik had haar eens gespot met het hondje en aangesproken over deze gewichtige zaak:-)
We hadden het er al eerder over dat Canadese of Hoge Fijnstraal mij van de jeuk afhielp die waarschijnlijk van de eikenprocessierups afkwam, maar je zou klaarblijkelijk ook Smalle Weegbree, Duizendblad en kamille kunnen gebruiken. Kamille verzacht en als het avond is, en je kunt niets plukken kun je altijd nog een kopje kamillethee zetten en als het theezakje wat afgekoeld is, dat op de huid deppen! Maar een anti-jeuk zalf of zelfs eikenprocessierupszalf genoemd valt ook ietwat tamelijk ingewikkeld te maken: