Woesterbergweg (2), zaterdag 25 juni 2021

Er kon nog wel een paard en wagen langs mijn auto die geparkeerd stond aan een onbekende zijweg van de Woesterbergweg, (niet de Woesterweg, alhoewel we wel kwamen aanrijden via de Woesterweg). Woest was het in ieder geval niet maar een heel vriendelijk landweggetje dat ik al eerder liep met Miss Marple (zie deze pagina). 
Het weggetje (dat lastig liep omdat het bol stond)                        &                de linkersloot.
Voor de astrologie van de wilde kamperfoelie: klik hier. 
Emeen bestudeert wat, maar wat precies, geen idee.
Het was trouwens smoorheet. 
Hier gaan we links af.                                                                                    Paarden zat hier in de omgeving.
                                                                                                          En op dat weggetje komen we de eerste ratelaar al weer tegen. 
Dat blauwe spul kan ik nooit onthouden, de naam dan, ik weet wel dat het eetbaar is. En dat witte spul, geen idee.
                                                                                                                                   Boom met vingerhoedskruid.,
En aan de overkant nog meer vingerhoedskruid.
En net als de vorige keer op deze plek, koekoekte de koekoek bij het voorkomen van de echte koekoeksbloem hier!
Het was een vrolijke boel in het gras.
Bij de T splitsing gaan ook wij rechtsaf, achter de paarden aan. 
Het is 24 juni geweest, het Sint-Janskruid bloeit nu in volle glorie; ik plukte er echter niets van omdat het in de volle zon stond en de combinatie volle zon en Sint Janskruid is niet goed voor je huid. 
En nog meer sint-janskruid (St. John's Wort in het Engels, voor het geval je nog gaat reizen:-)
Die klompenverzameling herkennen we nog van de vorige keer dat we hier ( in omgekeerde volgorde trouwens)  langs liepen. 
Duizendblad                                                                                                          en daarna gaan we rechtsaf.
Er staan mooie lindes voor dit huis.
En na dit onbestemde witte spul treffen we weer heel wat ratelaar aan. 
Als we links af gaan  zien we aan het eind het bankje dat gelukkig in de schaduw stond.
Dus we nemen het er even van.
En net als de vorige keer treffen we nu ook weer de luie hondenuitlater aan op hetzelfde plekje:-) Hondenuitlater op de fiets, hond aan het rennen, maar daar was het ook voor hem veel te warm voor.
Gunst, er komen een stel paarden langs:-)
Ik pluk voor het eerst van mijn leven drie takjes ratelaar, er stond hier zoveel en dit gaat op de vaas. 
Daarna lopen we linea recta naar de auto waarna we nog even een verkenningstochtje doen, 6 minuten rijden verderop zou de parkeerplaats (Molenstraat 80 in Epe) moeten liggen voor het vlonderpad aldaar. Dat vonden we inderdaad, de vlonders weliswaar nog wel niet maar we zijn daar dan ook niet uitgestapt, dat is voor een of andere volgende keer.