Woesterbergweg, Emst, zaterdag 5 juni 2021

We parkeerden tegen een sloot aan, op een zijweg van de Woesterbergweg waar een bankje stond.
Eigenlijk heb ik nog veel te weinig fluitekruid gezien dit jaar, naar mijn smaak, het ziet er altijd zo sprookjesachtig uit. 
We gingen aan de wandel op de blauwe route.
Niet alleen gingen we nu eens niet door het bos, het was ook een stuk kouder, zonder zon, en met alleen een bloesje aan, eigenlijk best koud:-)  Maar prima wandelweer, getuige ook het idiote aantal andere wandelaars dat we tegenkwamen terwijl dit toch eigenlijk niemandsland is. 
Het zou een bloemetjesrijke wandeling gaan worden. 
Heerlijk, die landweggetjes.
                                       gele iris.
Rode Klaver: Rode klaverthee is ontsmettend, bloedzuiverend, en slijmoplossend, weerstandsverhogend en cholesterolverlagend. (klik hier). 
                                                              Zoals gezegd, er waren dus vele andere wandelaars op de been deze zaterdag.
Drie prachtige berken (dacht ik in hun nabijzijn:-)
Je kon hier linksaf voor de blauwe route maar
we nemen de geel-groene route rechtdoor. 
                                                                                                                            Dan treffen we de echte koekoeksbloem aan.
                                                                   Het lijkt wel een dahlia maar het is een opname van Miss Marple van de rode klaver!
Dan zien we smalle weegbree: Je kunt weegbree  inzetten bij allergische uitslag, insectenbeten, nat en jeukend eczeem, ontstekingen in het algemeen, splinters en gordelroos, bij diabetes -bij bedplassen, (2 koppen per dag) , bloedende steenpuisten, bij maagzweren,  acne, voor een vrije, ongehinderde ademhaling, voor de versterking van de longen. Klik hier.
De boterbloem bloeit hier in overvloed. 
Fijnmazig hekwerk aangebracht door de Vereniging het Edelhert. En dan komt er pardoes een auto voorbij.
En ook nog wat wandelaars, en dit was inderdaad de blauwe route, hij kwam hier weer uit.             
Maar we wandelen door en zien in de verte dat de twee dames die eerst op het bankje zaten, opgestapt waren. 
Ze wandelen richting de boerderij in de verte die al de hele tijd pokkeherrie veroorzaakte doordat er bomen omgezaagd werden.
We installeren ons eens even, jammer dat er geen koffie geserveerd werd...
Maar de dames hadden wel wat anders achtergelaten, een tasje achter het bankje met drie zonnatura repen. Ook goed:--)
Er komt nog een voorbijganger langs met een luie hondenuitlater, op de fiets. Al die tijd dat we hier zaten was de boomzagerij even opgehouden, wel weer goed getimed. Die herrie begon namelijk daarna wel weer..
Er komen nog twee wandelaars langs.                                                            Vogelkers in de bloei. 
Als we terugwandelen komt er een hele familie aan die allemaal op een soort step stepten. 
Dan besluit men dat we alsnog het weggetje naar rechts (vanaf deze kant) ingaan , de blauwe route, die toch weer op ons oorspronkelijke weggetje zou terugkomen, zo hadden we al vastgesteld.
Dan treffen we de tamelijk weinig voorkomende ratelaar aan. 
Komt er ook nog een auto met aanhanger langs op dit zandweggetje in niemandsland...
Van zilverschoon worden voornamelijk de wortels gebruikt die ook eetbaar zijn: klik hier. 
paard en wagen past beter in dit landelijke landschap dan gemotoriseerd verkeer. 
Ratelaar met boterbloemen .                                                                                       & de Gelderse Roos. 
                                                                                                                            Het is hier ook rijk aan ereprijs.
We komen langs een boerderij waar Miss Marple zichzelf wel ziet wonen. En aan het eind van de weg verschijnen er opeens koeien in beeld.
Leuk, die beesten. We gaan hier linksaf.
Oh, dit is de Gelderse Roos pas, wat dat andere dan was kan ik zo niet meer zien.
Nog meer ereprijs en in de verte komt een auto aan maar die moest bij de boerderij rechts zijn. 
                                                                                                                   En daar hadden ze een leuke verzameling uitgestald.
In de verte alweer wandelaars die echter het weggetje links inslaan, wat wij ook nog gaan doen, want dat is de blauwe route.
Prachtig toch?
Daar is het weggetje naar links al. In de verte, bij de struiken links, planten we onze stoeltjes eens even neer, uit de wind. 
Dan probeert er iets mee te liften. 
Terwijl Miss Marple vertelt hoe ze in deze omgeving met gemak zou kunnen wonen met Stier op cusp 4, vliegt er een merel langs die op deze laatste wandeling van de vogelweek in de boom gaat zitten. En als we even later weer de echte koekoeksbloem tegenkomen horen we ook een koekoek die aan het koekoeken was.
Deze digitalis bloeit ook bijna. 
En dit is gewoon bloeiend gras.
                                                                                                                                              Er komen nog wat wandelaartjes langs.
En dan gaan we weer rechtsaf waar aan het eind onze trouwe vierwieler op ons staat te wachten.