De Windroos, dinsdag 20 september 2017

 Op dinsdag lieten we de auto bij het huisje en gingen linea recta in het bosje er vlak bij aan de wandel, koerszettend naar De
Windroos, dachten wij. Dat was ons aangeraden door Beroemd Schrijfster RV (aan Miss Marple) vanwege de lekkere taartjes aldaar..maar toen we er na ettelijke omzwervingen geraakten bleek het om een ordinaire antroposofische zorgboerderij te gaan, ordinair want die ken ik wel vanuit Zutphen /sofenstad en Vorden/ de Vijfsprong, en zo. Sterker nog, ik meende er zelfs een van de werknemers te herkennen vanuit de Vijfsprong en onze buren bij het huisje deze week komen uit Zutphen (kan ik aan de auto zien), en hebben een geestelijk gehandicapt kind, dus ik vermoed dat het sofen zijn die hun kind ook op de Windroos hebben en nu met  hem vakantie vieren. Of zo. Alsof dat allemaal interessant is... na ja..
Ons huisje bevindt zich eigenlijk net onderaan de kaart, en we gaan eerst helemaal via de Zuidpunt van de Koog want er was helemaal geen ander pad naar de Windroos al zou je bijna zeggen van wel op de tekening.
We begonnen dus in het bos en al snel kwam er een bankje.
en ook eentje voor de kabouters.
Het was weer heerlijk wandelweer en bos is altijd fijn.
In een paadje naar links spotten we rondrennende paardjes in de verte, en Miss Marple wilde daar wel even heen.  Dat was een gouden greep want eenmaal daar zag ik dat we ook niet hadden moeten doorlopen maar verder moesten over het ruiterpad, vergezeld van allemaal vogels in de lucht.
We komen langs een manege en dan uit een ruiterpad.
Ik was zwaar onder de indruk van die lemen (?) wallen hier.
Nog zo''n reuzepaddestoel en als je over de landerijen kijkt, wel, we moesten ergens helemaal links op de foto zijn....
We lopen inmiddels op de Bosrandweg en gaan daar een fietspad in.
De eerste vliegenzwammen van het jaar en de eerste appels van het jaar maar ik kon er helaas niet bij, en diegenen die op de grond lagen waren allemaal al verrot.
Net toen Miss Marple ergens wilde aanbellen om de weg te vragen is daar de Ruijslaan, waar we moesten zijn, linksaf.
En dan na nog heel wat gewandel komen we eindelijk aan bij de Windroos, waar we niet bepaald welkom waren. Het  was kwart voor vijf, ze sloten om vijf uur, en er was zo'n figuur op het terras die zei dat ze dicht gingen, maar ik had al koffie besteld. Toen die arriveerde zei hij, dit is de laatste koffie. Of we maar op wilden schieten.
De Apple crumble zag er mooi uit maar viel tegen. Miss Marple kocht nog een meer dan week oude sofencake voor 4,75 euro die nergens naar smaakte maar het wel deed als brood voor het ontbijt:-) Ik kocht nog wat sla waar zelfs na wassen je je tanden stukbeet op het zand.
Ze hadden wel een mooie moestuin.
In de berm kun je ook nog van alles aantreffen.
Eetbare bloemetjes op het eten doen kan ik ook:-)
En nog meer fleurigs in de berm.
We gaan linksaf de Pelikaanweg in, zoals je ziet.
Dan blijkt er een bospad naar rechts te zijn, maar dat is de verkeerde kant uit voor ons.
Gelukkig bleek er ook nog eentje naar links te zijn wat een behoorlijk verrassend stukje natuur bleek te zijn. (Na dat gewandel langs de straatweg..)
We liepen langs een leuk watertje.
Leuk toch?
Toen kwamen we langs een zitje waar iets bijzonders mee was.
Het bleek namelijk de praktijkruimte van een pedicure te zijn. Aldus kreeg ik een gratis pedicure met tal van schoonheidstips, zoals  je haar in warme olijfolie wikkelen voor een kwartiertje alvorens het te wassen, en eentje tegen kalknagels ed:
We wandelen eens verder.
Gunst, nog wat plukjes hei.
Hoe we precies moesten lopen naar het huisje wisten we niet echt, maar Miss Marple, die hier al eens een avondwandelingetje maakte, meent iets te herkennen en gaat voorop.
Tja, welke kant uit, ik geloof dat we op de kruising rechts af gingen.
Er staat nog wat paddengrut, we lopen hier op de "ponyroute", goed te zien op de rechterfoto.
En nog meer paddengrut.
En nu? We gaan rechtsaf en spotten dan een bankje.
En die stond op het fietspad vlak bij het huisje, alwaar we eens wat gezonds gingen eten als avondmaaltje. Vegetarische prut, ik geef toe, het ziet er niet uit maar het smaakte oké:-)