De Wildenborch / sneeuwklokjeswalk, dinsdag 7 maart 2017
|
|
Ik meende dat het stikte van de sneeuwklokjes op de parking bij de Wildenborgh maar toen dat niet zo bleek te zijn, hoopte ik maar dat we nog sneeuwklokjes tegen zouden komen want die had ik beloofd aan Emeen:-)
|
|
We beginnen met een indrukwekkende beuk.
|
|
oh, gelukkig, sneeuwklokjes.
|
|
En nog een hele bende ervan.
|
|
Zo zeg, ze waren hier ook lekker bezig geweest.
|
|
Nou weten we ook waar al die nieuwe houtsnippers op het beginpad bovenaan vandaan komen.
|
|
De meer dan 100 jaar oude Wilhelmina-Linde.
|
|
Wij waren duidelijk het bruggetje overgegaan.
|
|
Een watertipi in aanbouw...
|
|
Die ceder staat in de achtertuin van het huis. Het huis zijnde van de familie Staringh (vd schrijver). Het huis zijnde een soort kasteel.
|
|
Nog meer kap. Het Huis heeft misschien geldgebrek en wil hout verkopen.
|
|
Na de eerste krokusjes komt het bankje in beeld waar we even bivakkeren.
|
|
De tuinmannen komen voorbij, en wij gaan de richting uit waar zij vandaan kwamen.
|
|
Ze hebben duidelijke traktorsporen achtergelaten.
|
|
en nog meer verkoopbare waren.
|
|
Hier hadden die verkoopbare waren gestaan.
|
|
Na het bruggetje komen we weer op het beginpad.
|
|
En gaan dan ook weer naar huis:-)
Aangezien ik eergisteren een biologische koolrabi tegenkwam bij de Varuvo heb ik de koolrabikoekjes gemaakt EXACT volgens het recept van een paar wandelingen geleden (met peterselie dan want ik had geen dille in huis). Ik was in volle verwondering over hoe goed ze gelukt waren! Maar dat het nou ergens naar smaakte... dat nou ook weer niet, dus dat hoeven we niet te herhalen. We kunnen met dit recept wel eens andere groentekoekjes maken, ik heb nog een venkel liggen:-)
