De Hoge Enk, Lochem/Zwiep, donderdag 9 maart 2017
|
|
Terwijl Emeen naar zonniger oorden vertrokken was, met het vliegtuig en met husband, gingen Emtwee, die te logeren was dus, en ik een bewolkte wandeling maken op de Hoge Enk in Lochem of Zwiep of ergens er tussen in.
|
|
Aan het begin treft men een monumentje voor één of andere Canadese oorlogsheld. Maar wij gaan het andere pad in.
|
|
Ik had me deze keer laten voorlichten hoe het jasje aan moest en dat lukte nu verder zonder problemen:-)
|
|
Dan krijgen we nog meer voorlichting, klaarblijkelijk staat hier in de zomer een dazenval.
|
|
Ik zie dat ik nodig de cameralens even moet schoonpoetsen vanwege een achtergebleven regendroppel of zo, maar de eerstkomende 5 wandelingen zit dat plekje er nog in....
|
|
We steken de zandweg met fietspad over en gaan rechtdoor op de zandweg zonder fietspad en gaan bij de splitsing rechts.
|
|
We komen dan op een akkerweggetje richting de bomenrij erachter (dat was het einddoel).
|
|
Op dat bordje staat dat je nu bij de Lochemse Berg aangekomen bent, leuk voor mensen die van klimmen houden.
|
|
Maar wij gaan linksaf richting een bankje.
|
|
Emtwee wacht al bij het bankje want hij weet precies dat ik daar even ga pauzeren.
|
|
Het bankje was overigens kliedernat en ik had maar een heel klein plastic zakje...
|
|
Dan begint er weer een ritueel wat ik al eens vaker met Emtwee meegemaakt had: hij gaat er als een speer vandoor op de terugweg.
|
|
Dan komt hij echter terug, zich realiserend dat hij helemaal niet weet waar de auto staat.
|
|
Het ritueel herhaalt zich nog twee keer en even later gaat hij ook nog de verkeerde weg in.
Het laatste deel loopt íe keurig achter me aan;-)
