't Ossenschot, maandag 19 juni 2017. **

Nadat we gearriveerd waren in ons tamelijk grote appartement (bijna een huis namelijk),  met valeriaan in pot op het terras -- quinoia met groeten gegeten hadden (drukfout op het Franse pakje:-) werd het tijd voor een uitbuikwandelingetje rond de boerderij.
Het gaat om de min of meer roze route 2 hierboven op het kaartje, een wandeling van 2 sterren: eentje voor de stilte, en eentje voor de wildplukmogelijkheid (we hadden geen thee meegenomen, dus er moest even wat geurigs geplukt voor de avondthee).
Op het bordje staat te lezen dat ze hier ook een B&B hebben.
Emtwee moest er voor de derde keer vandaag aan geloven: dat heet fysiotherapie:-)
Ha daar komt het eerste geurige voor de thee (die echt ongelooflijk lekker smaakte dank zij de vlierbloesem).
Bij het bruggetje gaan we rechts af. De hondjes van de boerderij zwemmen in dit water maar Emtwee is bepaald geen waterrat.
Een soort zuring.
Sint Janskruid bloeit meestal als bij toverslag op 24 juni, de dag van Sint Jan, maar hier bloeit het al 5 dagen eerder, mogelijk vanwege het tropische weer. Rolklaver is vroeger als verfstof gebruikt.
Ook al was het avond, het was nog steeds warm. Zo hoog in het Noorden van het land hadden wij het qua temperatuur wel een paar graden beter dan de Achterhoekers die wij achterlieten in de Achterhoek.
Als je er zo langs wandelt, dan vallen je de mooie weerspiegelingen in het water nauwelijks op, maar op de foto komen ze des te beter tot hun recht.
Wat een mooie plaatjes kun je nog schieten op wat op zich een tamelijk saaie wandeling is.
In de verte duikt een kantoor uit de Eerste Wereldoorlog op.
Het is wel een wandeling die niet opengesteld is voor het publiek.
We probeerden eerst de rechteroever maar die liep heel vervelend vanwege al het gras wat er lag, dus gaan we het hek door en nemen dan de linkerkant. Wat maar goed is ook want aan het eind bleek dat we via de rechterkant nooit verder hadden gekund en helemaal terug zouden hebben moeten lopen.
Van het duizendblad bakte ik bij een ontbijt wat blaadjes mee door de eieren, maar daar proefden we niet veel van terug, toch eens opnieuw proberen met de bloemetjes want ik herinner me dat het heel lekker was of moet zijn:-)
We vroegen ons oorspronkelijk af of we over dat stenen ding terug over moesten steken maar even verderop konden we gewoon het bos in, waar een aantal orbs ons al boven de ingang opwachtten!
Ah, schaduw:-)
Dan zijn we snel terug en zetten een heerlijk geurige thee. De pot ging schoon op.
Eén van de twee hondjes van de eigenaren, ik geloof dat hij Kenzi heette, we konden het in ieder geval goed met hem (of haar?) vinden.