sacred walks
  • nieuw
  • index
  • index2
  • Kruiden
  • Medisch
  • Wandelen
  • Natuurhuisje te huur

Stramprooierbroek, woensdag 1 mei 2019

Foto
Foto
Vandaag gingen we een klein stukje met de auto en parkeerden op een idyllisch plekje.
Foto
Foto
Foto
Welkom in natuurgebied Stramprooiersbroek waar men vroeger leefde van onder meer bloedzuigers, zoals je kunt lezen.
Foto
Foto
We hadden vlak bij het bruggetje geparkeerd.
Foto
Foto
En wandelen dan, wederom, richting Belgie.
Foto
Foto
De grensbepaling dateert van 1843. Deze paal is sinds 2018 cultureel erfgoed.
De grens werd op 8-8-1843 vastgesteld bij het Verdrag van Maastricht, dan weet je dat ook weer.
Foto
Foto
Het begin van deze bizarre wandeling was wel oké, langs een beekje.
Foto
Foto
Ik pluk één stengel herderstasje. 
Foto
Foto
Er staan hier ook nog wel aardig wat dikkere bomen.
Foto
Foto
We zijn dan ook in Belgie.
Foto
Foto
Dit grassige pad naar links leek me niet wat, en ik wilde er dan ook niet in. Hadden we dat nu maar wel gedaan....
Foto
Foto
Aan de overkant, waar trouwens ook wandelaars liepen, konden we niet komen, we konden de beek niet over.
Foto
Foto
We lopen dus verder.
Foto
Foto
Langs de beek en zo.
Foto
Foto
Best wel mooie plaatjes toch?
Foto
Foto
Het zou maar zo kunnen dat we inmiddels al een pad naar links in waren gegaan, dat vast niet voorkwam op de wandelroutes van de plaatselijke VVV.
Foto
Foto
Ik pluk nog even wat look zonder look en zie inderdaad dat we nu naar links zijn gegaan, want de beek rechts is verdwenen.
Foto
Foto
Heel langzaam aan verandert de begaanbaarheid van het pad. 
Foto
Foto
En dan komen we in jachtgebied, wel buiten het jachtseizoen. 
Foto
Foto
Ik zei nog, zullen we teruggaan? Want het pad zag er steeds minder aantrekkelijk uit.
Foto
Foto
Alsof hier nooit iemand komt (ik kan het ook niemand aanraden...:-)
Foto
Foto
Het is hier in ieder geval nog wel ietwat begaanbaar.
Foto
Foto
Al moeten we zo nu en dan flink bukken om onder de takken door te komen. 
Foto
Ik geloof dat deze foto van een andere wandeling is:-) maar hoe dan ook vinden we wel een boomstronk want bankjes zijn er sowieso niet veel in Belgie, laat staan op deze route. 
Foto
Foto
Foto
Even met hout spelen. 
Foto
Foto
Ik vind nog wat paardebloemblad  voor de soepersoep.
Foto
Foto
langs velden en wegen maar eigenlijk zonder wegen, ploeteren we daarna verder. Over het algemeen, zo werd me later verteld, vond de jongste van ons drie deze wandeling in één woord: GEWELDIG, de middelste vond het grappig, en de oudste, wel, die hoopt nooit meer zo'n parcours te hoeven afleggen, want het werd van kwaad tot erger. 
Foto
Foto
Weer moest er gebukt worden,
Foto
Foto
onder allerlei takken door. 
Foto
Foto
en dan ook nog maar hopen dat je geen natte voeten krijgt.
Foto
Foto
Emeen is hier al de hoek om na een bende water overgesprongen te zijn. (Niet het beekje, dat nou ook weer niet).
Foto
Foto
En uiteindelijk kom ik ook op het volgende superdeluxe "pad". De gedachte terug te moeten is zo helemaal NIET aanlokkelijk, dat we maar gewoon doorgaan.
Foto
Foto
Water links, water rechts.
Foto
Foto
En een weiland rechts.                                                                               Met een heuse vogelverschrikker.
Foto
Foto
Deze grasbende kun je toch geen pad meer noemen?                                  En wat dit is weet ik ook niet.
Foto
Foto
Dan vinden we eindelijk ietwat naar achter in het bos een bushalte. Pardon, een stronk hout als zetel.
Foto
Foto
En na vergeefs op de bus gewacht te hebben, ploeteren we verder.
Foto
Foto
Als we de hoek om gaan wordt het nog niet veel beter met het pad. Emeen twijfelde nog of we het hele weiland moesten oversteken naar de bomenrij erachter want daar zou een echte weg zijn, maar ik vertikte dat:-)
Foto
Foto
Dus gaan we verder over het onbegaande pad.
Foto
Foto
                                                                                                                     Nee, deze boom is afgekeurd als zetel.
Foto
Foto
Ameen blijft lol hebben.
Foto
Foto
Twee dooie bomen, 
Foto
Foto
En dan alsnog een boomstam, waar we kunnen wachten tot we een ons wegen als we verwacht zouden hebben dat er hier een Uber langs kwam (of zelfs maar een traktor, om ons een lift te geven:-)
Foto
Foto
En na dit oponthoud lijkt het heel even goed te gaan. In de tussentijd ontdekt Emeen dat ik aan het bloeden ben aan één been, had ik nog niet eens ontdekt.  (Geprikt door braamstruiken).
Foto
Foto
We gaan verder.
Foto
Foto
En voor we er erg in hebben moeten we de ene na de andere berg met takken overklauteren (waardoor ik ook begon te bloeden aan het andere been:-)
Foto
Foto
Het houdt maar niet op. En dan te bedenken wat een eind we nog moeten als we hier eenmaal uit zijn....
Foto
Foto
Maar, tot onze vreugde blijkt dat opeens mee te vallen: de vast niet door de plaatselijke VVV aanbevolen route van ons  blijkt uit te komen op een echt wandelpad, dat nog naar links gaat ook, de juiste richting uit!
Foto
Foto
He he, een gewoon pad. He he..                                                                        met meidoorn in de bloei. 
Foto
Foto
Tjonge, de zon begon ook nog te schijnen. 
Foto
Foto
En links deed het bos lekker Belgisch aan. 
Foto
Foto
Echt, dit pad bleef een normaal goedlopend pad:-) 
Foto
Foto
Met een watertje links (en geen muggen). 
Foto
Foto
Het eindigt bij een pad links af langs de beek, jawel, het pad dat ik aan het begin niet in wilde:-) 
Foto
Foto
Maar helemaal ongelijk had ik nou ook weer niet, het was een eindeloos graspad, waar dus geen einde aan kwam. 
Foto
Foto
Ameen zet het weer op een hollen, heen en weer op het pad. 
Foto
Foto
Dan de bocht om naar rechts. 
Foto
Foto
En dan eindelijk, eindigt het oneindige pad, we kunnen rechtsaf op
Foto
Foto
het pad waar we op de heenweg de andere kant uitliepen. 
Foto
Foto
He he. Puf puf. 
Foto
Foto
En als we dan weer de grens passeren en in Nederland zijn, is  er een bankje!
Foto
Foto
We nemen het er even van, in de zon en  gaan daarna naar het restaurant voor... koffie!
Home
Next
Powered by Create your own unique website with customizable templates.