De Luysen, afl. I, donderdag 2 mei 2019

We namen de auto en parkeerden ergens helemaal aan de andere kant van hetzelfde natuurgebied als waar we gisteren waren.
En daar konden we een keurig aangelegd weggetje over met mooie waterpartijen in beeld.
Dat we hier niet eens met hondjes mochten komen hadden we hier nog niet door. We waren 'm namelijk op een drafje gesmeerd toen er een grote tractor rondreed op het parkeerterrein die iets aan het spuiten was op de bomen. 
Dus we genieten onbevangen volop van dit leuke stukje natuur.
Dan komt er een grote rieten muur in beeld.
Waarlangs het pad loopt.                                                                                Met bloeiende meidoorn.
Ah, daarom werd er gespoten , er zaten hier eikenprocessierupsen! Later las ik in de krant dat het dit jaar erger is dan ooit met die rupsen.  We komen even later aan bij een vogelkijkhut.
Met uitleg en de volgende foto's..
zijn genomen uit het raampje van de vogelkijkhut waar het op zich goed toeven was. 
Daarna vervolgen we ons pad.
Over een enorm lange houten steiger of hoe noem je zo iets.
Waarna het pad weer gewoon wordt.
                                                                                                              We moesten wel onze snavel houden, volgens dit bordje. 
                                                                                                                          Meer over salomonszegel vind je hier. 
We laten de waterpartijen inmiddels aardig achter ons. 
Of uh
Hier komt nog wel zo'n heeeeeeel lang houten bruggetje. 
Ik ben vergeten hoe die katoenplanten heten die je wel vaker in moerasgebied tegen komt. 
Dit steigerbruggetje was echt enorm lang.                                       En hier zien we een sliert reeds gedode eieknprocessierupsen.
Omdat er hier gespoten is besluiten we geen groenvoer voor de soep te plukken. 
                                                                                                                   Het hek zat niet echt lekker...
Dan gaan we de poort door.
                                                                                                         Het heet hier iets van natuurgebied de Wielewaal.
Terwijl het tevens natuurreservaat de Luysen heet, die zo z'n eigen huisregels aanplakt.
                                                                                                                         Mooi behangetje als je daar naar op zoek bent toch?
We lopen dit pad maar af omdat we tenslotte in het geheel niet met de hond in dat gebied mochten lopen en gaan via de verharde weg (linksaf) terug.
En als je heel goed tuurt, dan zie je in de verte schapen, maar je kunt het turen ook achterwege laten, want
hier heb ik ingezoomd.
Het bleek een officieel "Natuurpunt" te zijn 
En op de P treffen we de traktor weer aan die volop aan het spuiten is, dus wij als een wiedeweerga er onderdoor, de auto in, en  naar het dichtbijgelegen De Luysen, aflevering 2 rijden. 
ik moet eerlijk bekennen dat ik weed nummer 4,5,en 6 niet ken:-)