St. Brigida Kapel, Kronenburgerhuette, dinsdag 25 september 2018

Toen Ameen op deze zonnige dinsdag dan eindelijk ook in de auto zat, gingen we even de berg af met de auto en parkeerden in Kronenburgerhuette, officieel adres Auf der Panne 6, Dahlem, vanwege de St. Brigida Kapel aldaar met verscholen wandelpaadje er tegenover volgens onze literatuur, en dat sprak nogal aan. 
De kapel was zowaar open. 
Maar de bankjes zaten vreselijk, dus ik probeer te mediteren op een krukje langs het altaar, dat wel goed zat. En de energie was prima maar er was nogal wat gestommel van hondjes en zo:-)
We gaan daarom maar het verscholen weggetje in tegenover de kapel, onderdeel van het Eifeler Quellenpfad.
Het weggetje kronkelt om een huis heen.
Maar we zien dat het eindigt bij een trap die naar de weg lijdt (de grote weg) om vervolgens hartstikke steil naar boven naar het historische Kronenburg te gaan, nou, dat zouden we later op de dag wel met de auto doen. We gaan eerst terug, wederom langs het huis op nummer 7.
We steken dan het bruggetje over dat naast de kapel ligt.
Het watertje de Kyll links en het watertje de Kyll rechts, van het bruggetje.
en even achterom kijken naar de kapel, een beeldschoon plaatje, dat zeer zeker.
Oh leuk, we bevinden ons nu op een pelgrimsweg!
Superromantisch is het hier!
Al met al doet het overigens wel een beetje aan Zuid-Limburg denken. 
We moeten dan de Kyll oversteken via een houten bruggetje.
Ameen doet even fotogeniek.
Het pad gaat verder langs de andere oever van de Kyll.
Maar dan zien we de Kyll even niet meer. 
Hierboven beemdkroon (denk ik, en geen duifkruig, zie deze Limburgse pagina), en dan treffen we weer meidoornbessen aan. De infusie die we gisteren hadden gemaakt en s ochtends bij het ontbijt opgedronken hadden was ons goed bevallen, dus we plukken een nieuwe lading. 
Er staat gelukkig geen datum meer op de foto, heb gisteren op een of ander knopje daarvoor gedrukt:-)
Het was wel even spitsuur in de lucht. 
En dan komen we bij een enorme trap aan, naar boven, die zou naar de weg leiden om er daarna weer af te gaan, maar ik voelde niets voor die enorme trap, dus we keren weer om:-)
Nog meer meidoorn.
Emeen denkt  dat dit IJslands mos is, maar ik ben daar niet zeker van.
Tot we weer op het bruggetje komen gaat Ameen weer even flink tekeer met hard heen en weer te rennen.
Mooi, die tekening op de stammen van ik denk esdoorns, aan het blad te zien.
Dan nemen we het er even van aan het eind van deze wandeling op het bankje in de zon, heerlijk.
En Ameen rust dan natuurlijk ook even lekker uit.
Terug naar de auto en op naar de Kronenburger See.