St. Brigida-Kapel, dinsdag 1 oktober 2019

Om circa 17.00 uur was het droog, dus tuffen we alsnog even naar de St. Brigida-Kapel. St. Brigida is een Ierse heilige, patrones tegen veeziekte. Ook in o.a. Noorbeek, Limburg vereerd.
​Op 25 september 2018 was ik hier ook met Emeen en Eempje: klik hier.
We parkeerden bij de geitjes.
Die vonden ons wandelaars best interessant.
In Kronenburg woonden ca 45 mensen, in Kronenburgerhuette waar we nu zijn dus ca 400, in ieder geval in 1992.
De kapel was deze avond niet open dus we steken het bruggetje over de Kyll over.
Uitzicht rechts, uitzicht links.
Leuk, we zitten weer op de route naar Santiago de Compostella:-)
Een veel langer stuk van het Schneifel Pfad wordt hier beschreven.  En dan begint de wandelweg van Kronenburg naar Stadtkyll zoals we 's ochtends het fietspad er naar toe bewandelden.
En net zoals bij het fietspad, is er aan het begin ook hier een bankje (en verder niet).
De Wanderweg voert ons langs de Kyll.
Foto's kunnen het stromende geluid niet weergeven, dus denk dat er maar bij.
Herfst!
Als je goed tuurt zie je witte schuimvlokjes op het nog best snel stromende water.
En stilstaand water op het pad van alle regen die deze dag gevallen was.
                                                                                                                          Dan komt er een glibberig bruggetje aan.
Uiteraard gaat die over de Kyll.
Uitzicht links vanaf het bruggetje.
Hier draaien we weer om, per slot van rekening wist ik al hoe het verder ging van die wandeling hier een jaar geleden en veel bijzonders was het niet.
Terug over het bruggetje en dan zie ik deze kleurencompositie op de grond.
                                                                                               En dan een compositie van drie paddenstoelen met prikkeldraad.
Tot slot rijden we weer naar huis om eten te koken.
vlnr: sperzieboontjes, aardappeltjes, nog meer linzenprutje van 2 dagen oud, en prei. En vegetarische worstjes van Rewe (een Duitse supermarkt), die trouwens heel lekker waren.
Miss Marple had me 5 versies van onderstaande schlager opgestuurd, de enige die ik kon velen was die waar zijn tronie niet op stond: