Matronentempel, woensdag 2 oktober 2019

Deze laatste dag dit jaar dat Pluto retrograde liep (en je derhalve in contact bent met vorige-levens-energie), begon voor mij goed. In mijn email zaten twee leuke berichten: ten eerste had de makelaar de sleutel van mijn huis teruggevonden (die ik kwijt leek te zijn bij inspectie vlak voor ik vertrok naar de Eiffel, en vrijdag a.s. is er in alle vroegte een bezichtiging, en ten tweede omdat Janna een tip gaf over de matronentempels in de Eiffel. Een kolfje naar onze hand, het was mooi weer, en we zijn diezelfde dag nog naar Pesch gereden met veel dank aan Janna, ook namens Miss Marple.
Het was een half uurtje rijden van ons huisje (tomtom : L206 in Pesch-Nettesheim), doorrijden richting Bad Muenstereifel, de eerste Parking is links, maar bij de tweede parking zie je ook het bordje Heidentempel, en daar is het dus.
Gewoon de pijltjes volgen.
Even door de modder.
Nog 600 meter naar de Heidentempel. Miss Marple vond het maar niks, dat godinnenverering onder het begrip heidens valt.
Geen gemopper deze keer, maar we kwamen wel langs een hoogspanningsmast.
Het was wel een heerlijke herfstdag, met veel zon.
Nee maar, geen hond te bekennen (behalve bij de boerderij bij de parking dan), komt er een tractor achter ons aan!
't is toch wat.
Bj de uitkijktoren moeten we rechtsaf naar de Heidentempel.
Dus we volgen het bordje en beklimmen een zandweggetje.
Links bos, rechts nog een weiland.
Klaarblijkelijk naderen we heilige grond want we moeten langs een slagboom.
Er doemt dan wel iets op en bij de laatste tien meter voel ik dat ik er gewoon  - in fysiek opzicht  - naar toe getrokken word. 
Dan doemt het tempelcomplex op en in het houten blokhutje lezen we:
Dat deze tempel in de eerste wereldoorlog ontdekt is.
En dit lees ik nu pas.
Wat mij bevreemdt is dat alles zo vierkant gebouwd is, bij godinnentempels zou je verwachten dat alles rond was. De energie was er echter behoorlijk hoog en het omliggende bos straalde ook kalmte en vrede uit.
Op deze zuil had iemand een plaatje van Amma geplakt.                         En hier de drie godinnen.
Vandaag de dag (las ik ook ergens op een andere site) verbinden mensen zich opnieuw met de natuur op deze plek.
Nog wat info.
De godinnenverering begon hier met de verering van een Heilige Boom in het midden van het grotere vierkant links.
Hoezo open vuur Ten Strengste Verboden?
De drie godinnen nog een keer.
Mensen offeren hier soms muntjes, of een dennenappel, maar hier vond iemand het klaarblijkelijk heel origineel om een stronk bleekselderij te offeren:-)
Midden tegenover het middelste vierkant bevond zich in het bos erachter een ronde put, waarvoor verder geen uitleg gegeven werd.
De put was wel diep. 
Het laatste deel was de kerk van het geheel.
Dus die treden we maar eens binnen.
Daarna houden we een meditatie in het houten hokje en ik ga meteen heel diep (Pluto sterk op deze laatste dag van zijn retrograde gang).
Daarna wandelen we terug.
En de zon begon weer overvloedig te schijnen.
In het weiland rechts waren nu koeien aan het grazen die er op de heenweg niet waren. Wat me hier opvalt in de Eifel is dat er altijd maar een paar koeien bij elkaar zijn, nooit van die hele kuddes zoals in Nederland. En de koeien zien er ook anders uit.
                                                                                                                                     Dit waren er al heel wat bij elkaar.
Leuk toch?
Nadat ik even op het stoeltje, uit de auto gehaald, gezonnebaad heb,
Rijden we naar de tweede tempel.
Tomtom: Auf der Heide 33, Nettersheim en dan kom je hier terecht, vlak bij een industrieterrein.
                                                        De bruine tempelbordjes hadden de richting wel aangegeven.
De wandelweg er naar toe was slechts kort.
De tent bij de tempelrestanten was vast van de archeologen.
Bovendien was er een houtzagerij in de buurt (ik heb "lawaaikarma" :-) 
Enige energie was hier compleet verdwenen, de omgeving werkte natuurlijk ook niet mee (het industrieterrein).
Deze tempel was overigens pas in 1960 ontdekt.
Als we zin zouden hebben gehad, konden we hier ook nog het bos in. Maar dat hadden we niet. 
Eerst maar eens de tempel (of wat er van over was) bekijken.
Nou, daar waren we snel mee klaar, dus gaan we terug, op naar...
Waldcafé Maus, tomtom: Lucht 0, Blankenstein.
Waar ik nog lang kon genieten van de zon, en van een overheerlijke appelpannenkoek, die echter voor Miss Marple ietwat verkeerd uitpakte omdat er te veel eieren voor gebruikt waren en eigenlijk kan ze daar niet tegen.
                                                            Dus kookt ze eenmaal thuis, ons avondmaaltje bij elkaar.