sacred walks
  • index
  • index2
  • Kruiden
  • Medisch
  • Wandelen
  • Natuurhuisje te huur

Roman Road Adventures, vrijdag 27 januari 2017

Foto
Foto
De volgende ochtend gaan we zonder jas op pad. Als we een klein paadje naar links zien voor we bij The Roman Road zijn besluiten we daar in te gaan, omdat we die de dag ervoor nog niet gehad hadden. Dat hadden we beter niet kunnen doen....  of we hadden op tijd moeten besluiten terug te gaan.... maar ja...
Foto
Foto
Het steeds smaller wordende paadje leek hier nog parallel te lopen met de muur van de Roman Road maar we zagen nog geen kans daar op te komen.
Foto
Foto
Dat is dan weer wel mooi, vast een zeldzame plant:-)
Foto
Foto
Als het pad ophoudt besluiten we naar boven te klimmen om zo op de Roman Road te komen. Het was een heel geklauter en nog griezelig ook op die stenen en die Roman Road bereikten we vanaf hier niet.
Foto
Foto
Vele klauterpartijen omhoog en omlaag (nog griezeliger) verder, bereik ik uiteindelijk een soort ommuurd pad, wat uiteindelijk via enig gedoe naar een onbestemd weggetje leidt.
Foto
Foto
Emtwee was niet teruggeklauterd en had het weggetje al van boven af bereikt.
Foto
Foto
Bij die auto blijken we rechts het bos in te kunnen.
Foto
Foto
En dat was dan wel meteen het sprookjesbos, waar we rechts af gaan op zoek naar de tempel van gisteren.
Foto
Foto
De gele bloempjes waren al weer opengegaan.
Foto
Foto
En na dit prachtige tapijtje komen we weer bij de tempel aan.
Foto
Foto
Ik gun mezelf een cadeautje - dit ronde tempelsteentje dat al 5000 jaar in een heiligdom ligt, geeft ook in Lochem onverminderd dezelfde mooie energie door.
Foto
Foto
Uiteraard gaan we er weer eens even voor zitten, en doen er een lange meditatie.
Foto
Foto
Dan gaan we verder, terug naar het sprookjesbos.
Foto
Foto
Op de kaart hadden we gezien dat er hier een natuurgebied moet liggen,dus we zijn van plan de weg helemaal te vervolgen.
Foto
Foto
Nou zeg, eindelijk eens flink wat bos op Malta. heerlijk.
Foto
Foto
Een schilderachtig soort bos, ook nog.
Foto
Foto
We waren er even ingelopen trouwens voor een sinaasappelpauze.
Foto
Foto
Ik kan daar echt niets anders van maken dan dat je hier mocht wandelen.
Foto
Foto
Een eindje verderop komen we in een jachtgebied, dat althans volgens dit bordje, alleen betreden mocht worden buiten het jachtseizoen. Nou, volgens ons was het buiten het jachtseizoen dus we lopen gewoon door.
Foto
Foto
Moet je kijken wat een lange weg, die zouden wij nog helemaal gaan.
Foto
Foto
Maar eerst slaan we een zijweg in die dood zou gaan lopen.
Foto
Foto
Het heeft wel wat weg van Kreta hier. Ook een eiland in de Middellandse Zee natuurlijk.
Foto
Foto
Het pad eindigt hier tamelijk onbestemd bij een muurtje waarachter geen ander pad lag, dus gaan we maar terug naar de lange lange weg.
Foto
Foto
Foto
Ook al was het een lange weg, ik genoot van het bos.
Foto
Foto
Dan komen we een jager tegen met zijn jachthond. Op onze vraag of we hier wel veilig waren zei hij JA, en op onze vraag of hij op de foto mocht NEE....
Foto
Foto
Op dat punt lag een grote steen, weliswaar midden in de wat warme zon maar we pauzeren daar toch even alvorens onze weg te vervolgen.
Foto
Foto
Dit zal dan wel een of andere jagershut zijn, wandelend in een jachtgebied.
Foto
Foto
Nog even doorlopen en we komen bij de zee, denk ik, zo achter die heuvels...
Foto
Foto
Het plan was, overigens, om een bushalte te vinden en dan de bus terug te nemen......
Foto
Foto
Hier ging het zandpad over in een soortement van asfalt, dus dat was al lichtelijk hoopvol (ivm die bus die we nodig hadden).
Foto
Foto
We klimmen nog even verder, gaan de hoek om, en zien dan het bordje dat we in ieder geval van deze kant het jachtreservaat helemaal niet in hadden mogen gaan en dat "trespassers will be prosecuted".
Foto
Foto
Heel in de verte, over die bergtop, zien we een autoweg slingeren, dus daar moesten we helemaal heen om een bus te pakken te krijgen (dachten we....)
Foto
Foto
Als we dan eindelijk op de verkeersweg komen, zien we in de verste verte geen bushalte en ook hadden we al een half uur geen bus langs zien komen.
Foto
Dus klimmen we maar verder omhoog, want ja, wat moesten we anders. Gaan liften?
Foto
En dan gebeurt het ongelooflijke, er stopt een auto, zonder dat we al daadwerkelijk gelift hadden. Wat of we hier in de godsnaam deden? En dan helemaal die weg omhoog nog klimmen? Tjonge, we waren wel van ver komen wandelen volgens deze barmhartige samaritaan. Hij brengt ons helemaal naar het volgende dorp, Meliena of zo iets, en zet ons daar bij de bushalte af. Wat een zegen was die man! En zo eindigde ons Malta-avontuur toch nog goed en konden wij de volgende dag gewoon in het vliegtuig terug naar huis stappen:-)
Home
Next
Aangestuurd door Maak uw eigen unieke website met aanpasbare sjablonen.