Paddenstoelenwalk, dinsdag 29 september 2020

Na extreem regengeweld deze ochtend, ontdekken we opeens zon zo tegen 15.30 uur, dus wij aan de wandel, wij: dat waren de inmiddels zwangere Amy, Emeen en ikzelf, want die waren vandaag aangekomen. 
Als we het hekje van het terrein uitgaan ontdekken we een ware kaalslag bij zeg maar de buren. We gaan rechtsaf.
En al snel komt daar onze eerste paddenstoel aan (ik vind het niet klinken hoor, paddestoel met een n ...) 
Het wilde zwijnen plekje zag er niet vers gebruikt uit, wat wel klopt met het feit dat ik die beestjes 's avonds ook al niet meer gehoord had. 
Dan volgt de ene paddestoel na de andere, hier een omgekrulde,              daar een omgekiepte, 
hier eentje op z'n kop,                                                                                        en een prachtige vliegenzwam.
Moeder en kind vliegenzwam,                                                                     en eentje met een waterbakje.
Ook leuk,                                                                                                                             funghi
ook leuk, 
dan gaan we linksaf,                                                                                                                      dikkertje dap
waar nog een restantje calluna te ontdekken viel, 
maar waar ook de vossebes voorkomt, wat ik nu pas in de gaten heb, omdat er besjes aan zitten. Die dingen heten in het duits Preiselbeeren en s avonds hadden we een andijvieschotel met bak-camembert met Preiselbeeren saus, heerlijk:-)  We gaan wederom linksaf, 
waar je nog kunt zien dat het flink geplenst had eerder op de dag.
Funghi,                                                                                                       Compositie met Vossebes & Paddenstoel:-)
Mogelijk een slecht gelukte foto van een goed gelukt eekhoorntjesbrood?
Het grootste deel van het pad is wonderbaarlijk genoeg droog, maar hier ook nog een restant plensbui.
Het zou kunnen dat we inmiddels weer linksaf gegaan waren. 
En dit is een zwart purperen russula. Over de eetbaarheid van russula, klik hier. 
                                                                                                                         En zou dit  nou echt een ruwe russula zijn?
Terug op het thuispad waren de schaapjes weer in de wei. 
                                                                                                                       Ik weet niet hoe deze plant heet, maar ik vind hem mooi. Ingeborg vroeg zich af of het een duizendknoop was, en dat zou best eens kunnen, al googelende: de soort Persicaria (dat is niet de Japanse Duizendknoop). Maar mevr. Appeltaart kwam met de oplossing: het is de karmozijnbes. 
                                                                                    Tot slot nog wat krulgrut. 
Kijk, Wil was meegekomen met Emeen en had een fantastisch setje plankjes met opstaand randje van Meranti hout gemaakt dat hij nog had. Het idee kwam van Miss Marple om wat te doen aan de opbergproblematiek in het huisje, en de uitvoering was echt superduper en dat op een dag dat Saturnus stilstond en ook nog vierkant Mars liep!

's Avonds  was het heerlijk toeven op de veranda, wel met een dekentje om, en konden we toch weer genieten van een wilde zwijnen concert, maar het ging wel om 1 wild zwijn, niet om een hele kudde. En dan horen we op een gegeven moment opeens een heel ander geluid, dat we beiden niet kenden.  Zou het een alarmschreeuw van een wolf geweest kunnen zijn? Het leek namelijk best een beetje op het geluid van de tweede video hieronder!