Het raadsel van de motketel, donderdag 1 oktober 2020
We parkeerden aan de Elburgerweg in Niersen (bij Vaassen) iets ten noorden van knooppunt 45.
Daar gaan we een paadje van Kroondomein 't Loo in, dat Miss Marple al eens een beetje verkend had.
En na wat paddenstoelen met een n,
komt er alras een bruggetje in zicht met bijpassend meubilair.
Dus we genieten er even van de sprengen.
Voor, links en rechts van het bruggetje.
En als we doorwandelen,
blijkt dit echt een superwild bos te zijn, heerlijk!
Dan komt het tweede bruggetje met uitzicht naar links.
Amy krijgt de flitslampjes in haar oogjes.
Prachtig en fotogeniek, al die omgevallen of omgezaagde bomen.
Je kunt hier echt mooi plaatjes schieten (zei Emeen).
We wandelen eens verder.
En nog meer indrukwekkend spul.
Er komt een soort kruispunt aan en daar nemen we even pauze.
Waarna we weer eens verder wandelen.
De rode route maar ook andere.
Bij deze kruising gaan we eerst eens linksaf.
De zwangere Amy weet zichzelf uitstekend te verdedigen tegen nieuwsgierige honden.
We waren weer een brugje overgegaan, uitzicht links & uitzicht rechts.
Achteromkijkend (we waren op de Niersenseweg uitgekomen) zie ik pas dat dit ook kroondomein 't Loo is, het pad gaat trouwens aan de overkant verder waar een auto geparkeerd staat.
Er is nog een paadje en een informatiebordje. Mot schijnt wild zwijn te betekenen en ketel een rustplaats voor wilde zwijnen. Er blijkt een historisch herkenningspunt de Motketel te zijn (stond op het bordje).
Volgens de smartphone van Emeen was dat maar 5 minuten lopen maar we moesten er wel voor terug.
En komen weer op een hoek aan waar het goed pauzeren is.
Dan komt er nog een heel leuk hondje aan dat ik niet goed in beeld kreeg, met trouwens ook een leuke eigenaresse.
We lopen haar vervolgens achterna links af, richting de motketel.
Dan komen we bij een ander brugje,
maar de smartphone zegt dat we nu voor het brugje naar links moeten voor het Historische Herkenningspunt de Motketel en er lijkt een paadje te zijn. Je vraagt je af waarom er dan geen bordje met de Motketel met pijltje staat, en het paadje was vermoedelijk gemaakt door meer achteloze lieden zoals wij zelf die een smartphone instructie volgden want het paadje hield op en herkenningspunt? Ho maar. De smartphone zei trouwens ook nog wel: Opgepast, want de route kan iets afwijken van de aangegeven paden.
Wij gingen gewoon terug, het raadsel van de Motketel zou een raadsel blijven. Er was trouwens ook nergens een spoor van wilde zwijnen.
Het was overigens wel heerlijk wandelweer, niet echt koud, en soms kwam zelfs de zon even door. Buienradar had regen voorspeld om 11.00 uur maar dat was het nu zo ongeveer en het weerbericht op Emeen's smartphone zei dat het pas om 14.00 uur ging regenen (wat meer met de werkelijkheid klopte).
We komen weer bij het tweede bruggetje van het begin aan. Het raadsel van de motketel zullen we wel nooit oplossen (als je er op googlet is er ook nergens een herkenningspunt, wel een route die de motketel heet, en die liepen we).
Dan komt het eerste bruggetje van het begin weer, alwaar je de beentjes nog even kunt laten bungelen.
En als ik de grassprietjes die over den paddenstoel hingen weghaal voor de foto, krijg je een prachtige pannenkoekenpaddenstoel (met twee nn-en ) te zien.
Daarna rijden we naar Vaassen waar we flink boodschappen doen vanwege al die rare berichten van Rutte, nu het nog zonder mondkapjes kan terwijl Emeen trouwens in de auto bleef zitten en mega veel boodschappen bestelde online voor bezorging thuis nu dat nog kan want bij de vorige lockdown hielden ze op een gegeven moment op met thuisbezorgen en we kochten zelfs nog mondkapjes bij de Blokker voor het geval dat. Daarna geluncht in Vaassen en 's avonds kijken we met veel plezier naar de video rechts onder die nogal passend is voor covid-19 tijden; het was weliswaar een talk uit 1993, maar de SRF zette hem gisterenavond pas online.