Oude Buisse Heide, Achtmaal, woensdag 20 juli 2016
We parkeerden op de plek bij de bankjes en nemen doodleuk plaats naast een stelletje fietsers om een praatje te maken. Daarna gaan we door een smoorheet stuk de oude Buisse Heide op, ook al was het 2 graden koeler dan de dag ervoor, slechts 32 graden celsius.
Ook al werd dit de meest bijzondere wandeling, het gaat nog een heel gedoe worden om er fatsoenlijk verslag van te doen want op de een of andere rare manier zijn alle foto's door elkaar bewaard in plaats van op chronologische volgorde.....
Nu was An zo slim geweest om aan het begin van de wandeling om veel bankjes te vragen en zo iets zouden we vaker moeten doen, want het lukt hier fantastisch. Zo gauw we bij de bomen komen staat het eerste bankje al heerlijk in de schaduw op ons te wachten!
Voor de rest van de wandeling is er gelukkig voornamelijk schaduw.
Hoera, alweer een bankje! Waarna we het pad erachter naar links inslaan.
Er is toch niemand in het bos, dus er kan wel iets uit:-)
We passeren een hekje. Er zitten zeldzame koetjes in dit gebied, een soort waarvan er maar 200 op de wereld zijn.
Dit bankje hadden we vandaag niet nodig:-)
Dan komt er water in zicht, nog wel even over een eng plankje lopen.
En bij het water wel twee bankjes.
De grond was niet al te goed, maar met deze hitte ging ik toch het water even in.
Na het watergbied slaan we rechtsaf het bos weer in.
Ha een bankje!!
Na het hekje komen we weer uit op de oorspronkelijke zandweg en lopen door tot een kruising met de Witte Brugstraat (zoals je ziet), alwaar er niet 1, maar
2 bankjes staan. En dan zien we een bordje waar we helemaal vrolijk van worden (mijn water was inmiddels al lang op met dit dorstige weer..)
We komen natuurgebied Walsteijn binnen en dan: een hartstikke leuk restaurant met overdekt terras, in de schaduw!
Dat was echt de vondst van de eeuw. Na water met schijfjes citroen en het vullen van mijn flesje dat ik nog net niet weggekieperd had, gingen we weer terug.
Op de kruising met de twee bankjes gaan we links het bos in.
En komen daar dan ng de vreemdste kunst tegen.
Of was het gedumpt afval? Op een bankje staat 11 november 2004, John Kersten, ik ook van jou. Speciaal voor Esther gefotografeerd, maar wat ongelooflijk stom dat ik de foto niet goed heb genomen. Zo heeft ze er nog niks aan:-)
Terug op de weg komen we langs een boerderij die trouwens te huur is.
Waar nog een lieve Pa, Ma en kind Koe staan, het ene noemen ze een koe, het andere een Stier, en het derde een Kalf hoor.:-)
Oh die boerderij die te huur was heet dus de Angorahoeve. We wilden nog even naar het Atelier maar dat bleek een privé-weggetje te zijn. Dus gaan we maar eens op huis op aan, dwz naar Sint Job, het huis van An.