Nijverdalsebergweg, vrijdag 29 december 207

Onderweg naar Friesland in de poging een vuurwerkvrij oud en nieuw mee te mogen maken, begonnen we al om kwart voor elf, temperatuur 1 graad boven nul, met een wandeling aan de Nijverdalsebergweg (Nijverdal), onderdeel van de Sallandse Heuvelrug, waar ik vorige week nog doorgereden was toen ik terugreed van Drenthe.
We begonnen op een zandweg maar konden al gauw linksaf de hei op.
En op die hei werd het al snel supermooi, ook in de winter:-)
Het had wel degelijk gevroren in de nacht hiervoor, ik mocht nog blij zijn dat ik geen bevroren ruiten had toen ik wegreed, i.t.t. veel andere auto's die ik buiten geparkeerd zag staan.
Kijk, bevroren water. En de enige jeneverbesstruik tijdens onze wandeling.
Behalve hei stikte het hier ook van de vossenbessen, het is dat groene spul hierboven.
(Bunt?) gras met rijp.
De zon begon zelfs te schijnen, dus ik kijk even achterom om die op de camera vast te leggen (we liepen Noordwaarts, weg van de zon).
Ik vond het hier echt supermooi.
Hier gingen we rechtsaf het vogelbroed-en rustgebied in, wat nu mocht omdat het december is, en in de hoop een rondje te kunnen lopen.
De zon kwam nu echt wel door maar er stond wel een fris Zuiderwindje en het bleef slechts 1 graad boven nul.
Toen we de lichtglooiende heuvel eenmaal afgedaald waren besloten we om te keren want het zag er in de verste verte niet naar oud dat er nog een weggetje naar rechts kwam. Dus gingen we de lichtglooiende heuvel weer terug omhoog, ik kreeg het er warm van:-)
Solitaire schoonheid.
Ijsschotsen. En Jeetwee was om het paaltje gegaan, met de riem om, dus ...
En toen was er rechts een bankje.
En toen was er ijswater voor dorstige honden. Waar je zin in hebt.
Mooi he?
Toen haalden we de auto op en reden een uurtje verder noordwaarts naar de Bospub, Bosrand 18 in Dwingeloo waar ik vorige week ook nog gebruncht had, en wat we nu ook deden en...
toen we daar wilden wandelen in een stralingsvrije zone waar mobiele telefoons verboden waren (ivm de radiotelescoop van Dwingeloo) bleek het al snel zo modderig dat we de uitbuikwandeling lieten voor wat die was en naar Harkema reden, onze eindbestemming voor vandaag.