Muntsegroppe (Boelenslaan), zaterdag 30 december 2017

We begonnen de dag in Earnewald, maar het bleef maar regenen en dit restaurant zat ook dicht.
Toen gingen we naar eetcafe de Parel in Eastermar, die weliswaar wel open was, maar er was een verjaardag gaande, we konden er niet meer bij, het zat hutje mutje vol met verjaardagsgasten. Het regende ook in Eastermar.
Toen gingen we naar de supermarkt in Surhuisterveen om wat proviand in te slaan, en in een cafe daarna, toen het eindelijk droog was, vroegen we naar een leuke wandelroute in de omgeving. Men verwees ons naar de op een paar 100 meter verderop gelegen Muntsegroppe..... (die ken ik, hoezo leuke wandelroute??? :-))
We parkeerden de auto op het nog verharde deel en gingen over het verharde fietspad om de hond uit te lagen. Zo'n 2 a 3 a 4 km verderop staan er zowaar twee boerderijtjes aan de Muntsegroppe en in eentje ervan woont Aukje.
Intussen woei het zo hard, dat we op moesten passen niet de sloot in te waaien.
Het plan was, omdat moeders die Aukje ook kent, het kleurrijke stulpje van haar best eens wilde zien, Aukje via Facebook deze foto's te laten zien met dat we in de buurt waren want onaangekondigd wilden we ook niet langs gaan, maar toen we de staat van de weg zagen, wat ik eigenlijk al wel wist, zagen we af van het plan haar ueberhaupt te vertellen dat we in de buurt waren. Ik had haar toch al tig jaren niet gezien, daar konden er wel tig bij. Want hier ging ik echt niet doorheen rijden, al is de weg naar ons huisje ook vol modder, ziet de auto er toch al niet uit, maar dit, nee dit is echt te erg.
Het waaide steeds harder en kouder.
En dat was ook niet te harden, we geven het op en keren terug.
De auto in en hup naar het huisje in Harkema.
Het heet het Skiepehok en is te boeken via natuurhuisje punt nl, elke maandag op mijn dailies onderaan.
Zonnecollectoren op het dak en een vijver in de tuin.

Mellereed, Harkema

Tegen half vier 's middags kwam de zon zwakjes door, het was droog en dus besloot ik de Mellereed te verkennen, ons huisje lag aan Mellereed nummer 4 en we moeten eerst flink door de modder voor we het weggetje naar rechts in kunnen.
Het landschap is niet veel anders dan het landschap aan de Muntsegroppe.
Maar het pad was eigenlijk niet te doen, modderig, nat.
Niet dat Jeeeen bezwaar had tegen modderpoten.
Houtsingels horen bij het regionale landschap hier. En dan begint het weer zodanig te waaien dat mijn plan om tot het eind te lopen in duigen valt. Jeeeen staat echter een tijdje stokstijf stil. Gaat hij nu verder, of ook terug, daar waar het geluid van de knallen vandaan komt. Hij twijfelt. Maar toch kiest hij uiteindelijk voor het ook terug gaan:-)
Nog meer water en s avonds hebben we kerstverlichting in de tuin. Dat je het maar weet.
En er zit ook kerstverlichting in de lucht, want we zitten een paar dagen vóór Volle Maan.