Zandwegen bij Meppen, donderdag 6 juni 2019

Voor onze middagwandeling liepen we de straat uit in tegenovergestelde richting als de andere wandelingen in Meppen.
Al snel kunnen we daar ook linksaf het bos in. 
Sommige mensen (weet ik) zijn nog op zoek naar wintergroene borders, hulst komt daar mooi voor in aanmerking.
We komen uit op de Noorderveldweg en zien daar een hutje te koop staan. Die kosten nogal niet even wat, las ik wel op Funda toen ik thuis kwam.
We gaan links af een ZANDWEG in.
Kunstigheden der natuur.
Goh, wat liep dat lekker, dat rechte zand, ipv prachtige maar hobbelige bospaadjes. 
We mogen de hei of zo niet op.
want honden mochten er niet komen.
Dat gaf ook helemaal niet, de energie van de zandweg was prima en bovendien, het liep dus gewoon erg lekker. 
Dus we gaan lekker door met  de zandwegen. 
Dan slaan we er eentje in die rijkelijk voorzien  is van jeneverbesstruiken. 
En die struiken waren weer rijkelijk voorzien van jeneverbessen. 
Jeetje, ik lees hier dat de jonge toppen geplukt in maart of april ook kunnen dienen voor het maken van een siroop!
We wandelen eens verder.
En weer mochten we niet van de zandweg afwijken (en weer vond ik dat helemaal prima). 
We gaan wel over een rooster en blijken op een kabouterweg te lopen.
Deze digitalis is giftig maar                                                                       ook hiervan zou je kamperfoelie-siroop kunnen maken. 
Emeen kijkt even bij het hek of we hier wel in mochten (nee, honden niet toegelaten,  zelfs Ameen niet).
Een volgend hek kan dan wel even dienen als een bankje, waar ik op de grond wat weegbree zie.
En dan komt er al weer een tractor aan in de verte.
We zwaaien vriendelijk.
Aan het eind van het bos gaan we links af. 
Hier waren we al eerder geweest, s' ochtends ergens in het midden en eerder ergens in het begin (nu dus aan het eind). 
Dit was dus het uitgebloeide koolzaad.
Kunstigheden der natuur. 
Ameen moet ook even kunstjes vertonen!
We zijn dus nu weer op zo'n echt Meppens bospad beland. 
                                                                                                                  Er is hier nog wat waterpeper op de grond aan het groeien.
Dan komen we bij een prachtige douglasspar.
Die we even de groeten doen.
En opeens zijn we weer bij het picknickbankje bij het ondergelopen ven. 
Daar kan Ameen wel even haar dorst lessen.
En daarna gaan we weer naar huis, ons tijdelijke huis dan. 

Bizarre toestanden in Engeland: 5G en bomenkap: Bewijs.