Hooge Weg, Wilsum (Duitsland), bij Wielen, vrijdag 7 juni 2019

Nadat we bij de Aldi in Emlichheim (D) geshopt hadden, wilden we gaan wandelen in Wielen (D), maar de weg er naar toe was deels afgesloten, dus kwamen we maar zo ergens terecht en dat bleek de Hooge Weg in Wilsum (D) te zijn. We zagen er en wandelpad en parkeerden de auto (dwz Emeen parkeerde die want ik durf niet eens in dat enorme ding te rijden), langs de kant van de toegangsweg.
In het broedseizoen moesten honden hier aan de lijn.
Toen zagen we een parking met een man die Nederlands sprak (hij zat nogal om een praatje verlegen) en een Duitse auto en een loslopende hond. Emeen besluit de auto op te halen om hier te parkeren.
Ondertussen had ik Ameen aan de lijn die prompt niet meer te houden is als hij zijn vrouwtje aan ziet komen. En dat ondanks dat ik zijn beste vriendinnetje ben die haar de hele week al vleesjes had gevoerd:-)
Enfin, we gaan dus aan de wandel.
Ook hier staat de Japanse Duizendknoop, maar zonder schaar kan ik er de rabarberstengels niet af krijgen. Hierboven distel.
En dit lukt wel zonder schaar, heerlijk ruikende kamille! 
Dit spul is niet te vertrouwen, het kan maar zo de giftige hondspeterselie zijn. Het blad moet dan trouwens wel op peterselie lijken, ik weet niet helemaal zeker of dat hier zo is. Maar bij die witte schermbloemigen is het moeilijk de planten uit elkaar te halen en je kunt maar beter voorzichtig zijn. 
We zien een weggetje dat naar rechts gaat, 
en wat moet dit in de vredesnaam voorstellen ? Er groeit een boom op het dak. We verzinnen dat er hier in WOII opslag was an een of andere bommenwerper of zo:-) 
​Hout hakken doen ze hier ook maar zo erg als in Nederland zal het vast niet zijn. 
En we kunnen er ook even gebruik van maken. 
Dan wordt Ameen met koekjes naar boven geleid.
Grappig he?
Als ze er weer af is gaan we eens verder.
Nog een keer achterom en even verder door lopend wacht ons daar een enorme verrassing!
Wit strandzand en een meer                                                                        en flapoor gaat meteen rennen op dat zand.
Geweldig vind ze dat.
Op Google maps staat dat dit de Kiesgrube heet (de eerder gespotte loodsen worden er niet op vermeld).
Het lijkt de Middelandse zee wel. Alleen is er hier niemand. Behalve wij dan:-)
Er waren helaas geen bankjes.
Dus gaan we uiteindelijk maar weer terug naar ons houtstapeltje.
Ameen is uitgeput, ze gaat pardoes op de weg liggen. Maar daarom wordt ze niet gedragen, dat is omdat er een vehikel uit het bos komt.
Er bleken allemaal kinderen in te zitten. 
Opname van de tomtom in de auto vandaar dat ik weet dat het hier de Hooge Weg in Wilsum was. Hierboven zijn we echter al weer in Nederland. Bij het huis van Ingrid in Dedemsvaart. Die had onze wandeling van het Rheezerveen gelezen en zei dat we op een paar honderd meter van haar huis aan de wandel waren geweest. Toen we het gevonden hadden waren we er inderdaad vlak langs gereden zonder dat ik het wist. Ik had Dedemsvaart niet in Rheezerveen verwacht. Maar daarom hadden we afgesproken dat we haar even zouden bezoeken op de terugweg naar huis. 
En dan vergeet ik ook nog helemaal haar de groeten van mevr. Appeltaart te doen, hierbij!!
De twee hondjes lagen elkaar wat minder...
En ik moet nodig even een kijkje in het huis nemen. Het staande jongetje is Lasse, de zoon van Ingrid & Victor. Hij ziet er top uit. Wat geweldig moet het zijn voor een kind om in zo'n enclave van groen te wonen .  Hij had dan ook een vriendje op bezoek. 
De woonkamer.                                                                                          Uitzicht buiten:-)
Daarna gaan we naar huis en daarmee is onze Drentse reis afgelopen (ik ga eerste helft van juli weer:-)