Het Lutterse Zand, dinsdag 12 juli 2016
In de tomtom had ik de Luttersezandweg in de Lutte ingevoerd want ik had geen idee hoe ik bij het Lutterse zand moest komen, een water/zand natuurgebied waar ik als kind wel eens kwam en heel mooi vond, herinner ik me. Ook moeders kwam er als kind veel, en later, als moeder van ons natuurlijk. Ze vertelde dat ze hier een poos terug met een vriendin was geweest maar het niet gevonden had omdat er overal campings en dergelijke waren gekomen en je nergens meer vrij kon wandelen. Enfin, we stoppen hier eens bij dit watertje om het kaartje te bestuderen. Zo'n fietsroutekaartje waardoor je eerst de verkeerde kant uitrijdt:-)
Dinkel, heet het watertje hier. (Er ligt tussen Dinkel en Regge een land.....) Bij het bruine watertje waren we op de goede parkeerplek beland, min of meer, maar dat wisten we hier nog niet.
We gaan namelijk eerst maar eens dit weggetje in // aan het riviertje, en langs een oorlogsmonument. De andere kant uit herbergde een grote parking bij een restaurant. Dat je daar nu precies moest zijn, wisten we dus, nogmaals, nog niet.
Het watertje liep alleen maar in het begin // aan het weggetje. Walstro!
en kamperfoelie. En de zandweg liep niet lekker.
Dan komen we een stel leuke koeien tegen, van een leuke boer, die we ook nog tegen zouden komen. De koeien waren hoogst verbaasd hier wandelaars langs te zien komen...
Moeders en ik hebben allebei de Maan in Stier, dus we vinden koeien altijd enig.
Ze vinden ons ook leuk, haha, of op z'n minst interessant.
Koe met jeuk
ik kan het ook niet helpen, al die koeiefoto's, de beestjes lopen namelijk gewoon met ons mee.
Tot ze niet verder kunnen, en wij bij een boerderij aankomen met een alleraardigste jonge boer op het erf. Die vertelde ons dat we wel verder konden lopen, een rondje bedroeg 5 km.. maar dat het Lutterse zand de andere kant op was, ACHTER het restaurant! Toen vertelde moeders hoe ze hier als klein kind, zo'n 80 jaar geleden (man zichtbaar onder de indruk), hele zomers kamperend doorbrachten, en alles wat ze nodig hadden bij een boer kochten. Terwijl Papa op de fiets heen en weer naar Enschede (en dat is een eind) fietste voor zijn werk, elke dag....
Moeders met broertje 80 jaar geleden naast de Dinkel en rechts haar papa (helemaal links en mama (tweede van rechts) ook nog in beeld terwijl moeders in hangmat ligt op het Lutterse Zand.... die twee andere mensen kampeerden er ook. Wat mij nog het meest frappeert is dat grootmoeders op hoge hakken op de foto staat, in dat zandgebied!
Enfin, wij dus terug. Het monument vertelde dat er hier piloten neer waren gestort (cq neergehaald) in WOII en moeders herinnerde zich dat nog uit die tijd.
Dan komen we weer bij de Dinkel en inderdaad rechts van het restaurant een officiële Luttersezand wandelroute.
De Dinkel, ik herken het persoonlijk allemaal niet echt van vroeger als zodanig moet ik bekennen maar mooi is het hier wel.
Links begint het er iets meer op te lijken maar tegenwoordig mag je hier niet eens op het zand komen.
Behalve hier:-)
De oever lag hier heel hoog (iets waar me ook niets van bijstaat van vroeger).
Ergens 700 meter verder op landgoed Lutterzand zou er koffie zijn, dat had de boer ook al verteld, dus wij daarheen.
Tjonge, loop ik hier voorop?
Dan passeren we nog een heel mooi plekje, wel geschikt om te kamperen:-)
Terwijl moeders zich hier vermaakt met haar herinneringen, ga ik vast op zoek naar de Lutter Hutte.
De sfeer op dit weggetje deed buitenlands aan (als je het helemaal uitloopt kom je ook vast en zeker in Duitsland:-) - De lutter Hutte bleek dicht te zitten, alleen open op zondag.., dus moesten we voor koffie naar het begin restaurant.
Brunel, zeker groot gehouden om als achtergrondfoto te dienen. Ik laat het maar even zo.
Hier wordt er op mij gewacht, ik liep erg traag aan het eind van deze wandeling en was duidelijk toe aan koffie. Van Mevrouw Appelthee leerde ik kannetjes heet water bij de koffie te vragen omdat op de een of andere manier de koffie in de meeste restaurants niet te drinken zo sterk is. Die enorme theepot was mijn kannetje heet water:-)
Last van muggen? Je schijnt vitamine B1 te moeten slikken, flink wat, dan prikken de muggen je niet. Ik vermoed zo, dat ik vitamine B1 genoeg heb want ofschoon ze wel irritant zoemen, prikken ze me nog niet (afkloppen).