sacred walks
  • index
  • index2
  • Kruiden
  • Medisch
  • Wandelen
  • Natuurhuisje te huur

Arboretum Poort Bulten, de Lutte, dinsdag 12 juli 2016

Foto
Foto
's Middags deden we het arboretum Poort Bulten aan. Toen ik er met Miss Marple was, was het nog zowat winter zeg maar, maar nu behoort alles in volle bloei te staan. We nemen de tegenovergestelde route van de vorige keer.
Foto
Foto
Twee bomen met onleesbare bordjes. Mocht je echt supergeïnteresseerd zijn, kun je hier een lijst van hun gehele collectie vinden.
Foto
Foto
Links is vast een fraaie linde.
Foto
Foto
Er zijn trouwens ook jaren, of kunnen er zijn, dat de boom geen puf heeft om te groeien en jaarringen te maken, want dan heeft hij zijn energie voor inspannende afweer tegen schimmels of zo nodig..
Foto
Foto
Zo te zien is Iemenschoer Twents voor Bijenschuur.
Foto
Foto
Het is niet goed te zien op de foto maar er was een boomkunstenaar bezig geweest die boom links te versieren. Moeders vond het foeilelijk, ik vond het wel grappig:-)
Foto
Foto
Siberische nog wat ... er ligt een heel verhaal ten grondslag aan de reden waarom ik de teksten niet even bewaarde toen de foto's nog groot waren, het had te maken met een paar wifi-loze dagen waar ik jullie nu niet mee zal vervelen:-)
Foto
Foto
we wandelen de hoek om naar links.
Foto
Foto
Rechts van het fraaie bladerdakje, de grijze walnoot:-)
Foto
Foto
Gevolgd door twee noten waarvan ik nog nooit gehoord heb, de Hickorynoot en de Kaukasische vleugelnoot. Die kom ik nou nooit tegen in de supermarkt.
Foto
Foto
Twee tinten groen.
Foto
Foto
Het bruggetje is uiteraard bedoeld om een watertje over te steken.
Foto
Foto
Die ligusterbloesem rook goed.
Foto
Foto
de Catalpa is dus eigenlijk een Chinese trompetboom.
Foto
Foto
Met bochtje er in. In het huisje met plee dat volgt doe ik een poging iets van de geschiedenis van dit arboretum, opgericht door textielbaronnen, op te zoeken.  Blijkt ook allemaal online te staan trouwens.
Foto
Foto
Toen ik uit het hutje kwam was ik moeders uit het oog verloren, niet in de gaten hebbende dat die er voor op een bankje op mij zat te wachten. Ik loop langzaam verder...
Foto
Foto
Dat witte spul was dus de trosspirea.
Foto
Foto
Dan zie ik het bankje waarop ik de vorige keer zo'n enorm goede meditatie had gehad en besluit hier te wachten op moeders. Ik zat nog niet, of ik werd omstraald door een heel hoge energie, het is echt een bijzonder plekje onder kastanjebomen, et voila, daar komt moeders ook aan:-)
Foto
Foto
Tjonge, de paardekastanje is lid van de zeepboomfamilie?
Foto
Foto
Doorwandelend naar rechts komen we bij de reuze levensboom aan, een thuja.
Foto
Foto
Een thuja plicata om precies te zijn. En daarnaast een sequoia.
Foto
Foto
Alhoewel ik me niet kan herinneren ooit een grotere sequoia te hebben gezien, las ik net in het bomenboek de reden waarom de sequoia in Europa nooit hoger wordt dan 50 meter, terwijl hij in Amerika met gemak het dubbele haalt. Dat komt, omdat ze in Amerika in groepen staan, en in Europa slechts solitair, her en der in een park of arboretum.  En een solitaire boom moet nu eenmaal alles zelf doen, hij is een wees, zonder ouders die hem opvoeden, en moet zichzelf zien te redden ook in tijden van nood. k zei al eens eerder dat soortgelijke bomen elkaar ondergronds helpen als er bijv. watergebrek is of zo. Bovendien is de bosgrond in een bos vol sequoia's veel losser dan de aangestampte grond in Europa, waar ook nog eens mensen die om de boom heen lopen, de grond steeds meer doen verdichten.... (stond er ook nog in:-) Dat moge allemaal zo zijn, maar toen ik er met mijn rug tegen aanstond, gaf de boom een hele bende goede energie!
Foto
Foto
Dan wandelen we eens verder en komen weer boomkunst tegen.
Foto
Foto
De Japanse ceder van onderen bedekt met korstmos.
Foto
Foto
Vast ook een spirea-soort.
Foto
Foto
Dit keer vond ik de boomkunst ook foeilelijk.
Foto
Foto
Kijk aan, de chinese tempelboom is een metasequoia.
Foto
Foto
En zo ziet die Chinese heilige er dus uit.
Foto
Foto
We wandelen langs een bijenweide.
Foto
Foto
en langs een stuk met beuken.
Foto
Foto
En ook nog langs een blikeik, in het Duits een kleuren-Eik, en in het latijn een magnifieke eik:-)
Foto
Foto
En dan krijgen we nog natte voeten ook, want er was een overstroming bezig ergens vandaan en het pad liep onder water.
Foto
Die witte berk was dus een Himalayaberk. En daarmee eindigde onze wandeling door het arboretum. Aangezien moeders uit Twente komt en ik zelf oorspronkelijk eigenlijk ook:-) was dit tripje een interessant reisje naar het verleden. We waren dicht bij Oldenzaal en moeders had zo wat verhalen uit het verleden verteld, ze wist zelfs nog waar haar grootouders hadden gewoond, en we besloten te gaan kijken of het huis er nog stond.
Foto
Foto
Foto
En zowaar, het stond er nog, al was het nu wat opgetrokken in de foeilelijke 70er jaren stijl, --- mijn Opa Webbink, hier rechts, werd er in 1901 geboren.  Toen had het een enorme tuin, en een opkamer en zo (waar niemand ooit kwam)... en enfin... het toeval wilde, toen ik al die gegevens eens in ging voeren in my heritage com, dat de tak van deze Webbinks, waar ik nooit
Foto
verder kwam dan de namen van zijn ouders, opeens vol nieuwe informatie was, dwz my heritage com kwam opeens met allerlei nieuwe voorouders en data en zo, uitgerekend tijdens deze trip naar het verleden! En zo kon het gebeuren dat ik inmiddels al in 1600 nog wat ben aanbeland toen de Webbinks geen Webbink maar Webben heetten, bouwmannen van beroep. Abraham Webben en zijn vader Jan Jansen Webben zijn tot nu toe de oudste die ik gevonden heb. Maar er zijn ook nog voorouders uit Noordhoorn (tegenwoordig Nordhorn in Duitsland) geboren en Denekamp, plaatsen die we de volgende dag zouden aandoen... Maar eerst de avondwandeling...

En dan komt het volgende prachtige nummer van niemand minder dan van Aukje, die me via Facebook benaderde waar ze nu een account heeft!
Home
Next
Aangestuurd door Maak uw eigen unieke website met aanpasbare sjablonen.