Kyllradweg, dinsdag 1 oktober 2019

Het had de hele ochtend geregend en toen we een gaatje zagen rond het middaguur (het zou om 14.00 uur weer gaan regenen), dachten we even dichtbij nog te kunnen wandelen. We dachten het niet alleen, we deden het ook. Ik was van plan naar de St. Brigida-Kapel te gaan, maar die volgt nog want ik reed te ver en kwam terecht op een parking bij de Kyllradweg. Ook leuk. Wie het niet zo leuk vond was Miss Mopper-Marple, die gehoopt had op een landschap a la de Kronenburger Wanderweg.
Toch sympathiek, dat ze hier een reparatiezuil hebben staan voor fietsers met pech.
Die info over de "burgt" (foei) stond er ook nog.
Ik was wel blij met dat natte weer met gewoon asfalt en geen modder en uiteraard ook blij met het bankje, maar miss Mopper-de-Mopper vond het maar een saai gedoe hier.
Dan doemt er pardoes een betonnen constructie op.
En als je zelf nog beton had, kon je dat ook gratis storten. Niemand de dat tot nog toe gedaan had, het was dan ook langs een FIETSpad... en een boom was al weer aan het groeien onder één van die betonblokken.
Oh kijk nou, ik kreeg er visioenen van heerlijke vlierbessensap van, maar ik kon er niet bij...
Doorlopend komen we over een bruggetje waaronder een weggetje waarvan ik me afvraag of ik daar met de auto mag rijden maar ik heb zo'n vermoeden van niet want dan zouden we alsnog door Kronenburger-Huette verder naar het zuiden kunnen.
Een koei.
En nog twee dames die ook twee dames zien:-)
Tot overmaat van Miss Marple's ramp lopen we ook nog onder de enige hoogspanningsmast van het gehele landschap door. 
                                                                                                                     De weg wordt daarna weer versierd met hekken.
Es faengt an etwas regnerisch zu werden.
We gaan tot bijna de bocht, waarna er nog niets gebeurt met het landschap maar wel met de hemel, het begint nu echt te regenen, dus we keren om!
Je ziet het er niet aan af, maar dit was Gelderse Roos.
En in een flinke regenbui lopen we dus de hele weg terug.
Het was een heerlijke wandeling geweest, dat wel (voor sommigen). We tuffen terug en daarna zou het nog lang met bakken uit de hemel komen, tot... de tweede wandeling vandaag, en dat wordt de volgende pagina.