1. Kronenburger-Huette, zaterdag 28 september 2019

We parkeerden in Kronenburger-Huette op een parking met een bordje "wandelpad". Aangezien het flink geplenst had waren natte bossen niet echt een optie, dus dit geasfalteerde pad was op zich helemaal goed.
Kijk, zo hoog was de trap naar huisje nummer 10 nu ook... maar daar zaten we gelukkig niet.
Dit watertje is de Kyll.
Ha een bankje! Met uitzicht op een midgetgolfbaan.
We komen aan in het gehucht (Kronenburger Huette blijkt het stadje met een paar honderd inwoners dus te heten, waar je overigens met de auto verder niet komt dan tot de "See".
Met de fiets kom je er echter wel doorheen.
Het Schneifel-pad gaat helemaal naar Gerolstein en neemt meerdere dagen in beslag.
Niet zonder enig theatraal talent las Miss Marple deze tekst voor.
Dat ding staat op het gebouw van de lokale brandweer.
Nou, op google is Neromus nergens te vinden... het blijkt dan ook ene Nepomuk te zijn en op deze wikipedia pagina zien we meteen een afbeelding van dezelfde heilige op de brug in Praag, waar ik zelf geweest ben, maar Miss Marple ook en die had, overigens vooral n Kronenburg zelf steeds het gevoel in Praag te zijn!
Hierboven de St. Brigida kapel die nog op het programma staat. En om bij heiligen te blijven: dit is de kardinaalsmuts, een giftige soort wel te verstaan:-)
2. Kronenburg
Hierna reden we de berg op naar Kronenburg en parkeerden met uitzicht op het Schlosshotel hierboven op P3, waarvan ik toen nog dacht dat het de hoogste parkeerplek was. En dan nemen we een langdurende steile weg naar boven...
Poe poe...
Ik dacht dat het om een stadje ging? Zei Miss Marple. Ik zei, dat is ook zo...
En dan blijkt er opeens nog een P4,P5 en P6 te zijn....
We hadden vandaag dan ook een heel andere aanlooproute dan de vorige keer dat ik hier met Emeen en Eempje was (klik hier) en dat was bijna exact een jaar geleden! En heel bizar, op de pagina met Emeen staat het jaar 2019 en dat was een tikfout. Of was het de voorzienigheid? :-)
Kronenburg zelf heeft maar 45 inwoners waarvan de mevrouw aan de poort er één was.
|
Hier links ben ik in gesprek met haar, ze vond het hier wel wat eenzaam (Miss Marple wil wel een kamer bij haar huren:-), maar ze vertelde wel dat we vanaf P6 hier vlak bij dus een mooie wandeling door de natuur konden maken wat we de volgende dag dan ook prompt zouden gaan doen.
|
De avondmis was begonnen, we hadden de klok al horen luiden, maar naast de kerkgangers en de inwoonster waren wij verder de enigen die hier wandelden op dit uur van de dag.
Mooi he? (Fotocredits: Miss Marple)
Een bankje! :-)
Dan doemt de tweede poort op.
En even later ook de ruine. (Rechts hoog..)
Eindpunt. Ik ga terug en neem de trap in de "Wilhelm Tell Gasse", daar waar Emeen en ik een jaar geleden vandaan kwamen en daarom P 4,5, en 6 niet hadden gezien waar we vandaag dus HELEMAAL langs heen geklauterd waren.
Op het bankje beneden tegenover de mooie wortelstructuur van de boom daar wacht ik op Miss Marple, die zowat in de kerk zat (maar nog net buiten de deur om naar het gezang te luisteren).
En P3 waar de auto stond was dus vrijwel vlak bij die trap. Maar ja, anders hadden we P6 niet ontdekt, de mevrouw niet gesproken en niet geweten dat er nog een leuk wandelpad bovenaan was!