Kronenburger Wanderweg, zondag 29 september 2019

Het was rotweer, windkracht 5 en regen, deze zondag, maar op een gegeven moment vatten we 's middags toch moed en parkeren bij P6 in Kronenburg om de Wanderweg die de inwoonster me hier gisteren had aangeduid te gaan doen.
En inderdaad begon de Wanderweg gewoon direct bij die P6.
Und jawohl, het regende nog.
Het pad was onderdeel van de Eifel Schleifen. 
Volgens Buienradar moest het nu wel binnenkort droog zijn.
In de hoek grenst de route aan een tuin met interessant geknipte buxus.
Het lijkt trouwens net of we hier in het begin daalden maar in mijn herinnering moesten we in het begin juist erg klimmen (niet mijn grootste hobby).
Het was hier wel ontzagwekkend mooi.
                                                                                                                                 De paraplu kan nu eindelijk wel dicht.
Hier was het pad recht. Maar rechts beneden liepen de schapen een stuk lager. 
Dan komt er een bankje tegenover boom nummer 48, precies het nummer van ons huisje.
Het bankje was wel nat van de regen, maar daarvoor hebben we plastic zakjes in de tas om op te gaan zitten.
In de verte komt Miss Marple aan die bij de foto's erboven natuurlijk al lang aanwezig was want dat waren geen selfies.
We wandelen eens verder.
Ik ontwaar ietwat kleur op de grond.
Dan tref ik wilde marjolein aan.                                                                                     Korstmos.
De herfst!
Wederom een bankje, en deze geplukte wilde marjolein had ik door het eten willen doen, maar opeens kan ik het zakje niet meer vinden in mijn tas. Misschien nog eens wat beter zoeken.
Vanaf het bankje was er wel weer een prachtig uitzicht.
Dan kuieren we eens verder.
Het was niet koud, van wind hadden we niet echt last, en de regen was opgehouden, dus behalve dat het alles wat grijs was, was het prima wandelweer. 
Es bleibt schoen, oder?                                                                                   Het laatste bankje.
De Eifelschleifen gaat hier door de berg af, maar dan komen we nooit meer bij de auto dus gaan we richting Kronenburg.
                                                                                                                          Dan is daar de achterkant van de kerk.
En jawel, het pad komt uit bij die lange trap omhoog.
En tenzij we weer die enorme omweg omhoog wilden lopen (nee dus), zit er niets anders op... 
Dan die hele Wilhelm-Tell Gasse te beklimmen:-)
Moet je dit zien..
We gaan dan rechtsaf naar de auto onder de poort door.
En in die poort lees ik het menu van het restaurant erboven en zie dat ze Gemuese-Eintoepfe haben, ook vegetarisch, maar ach, dat kunnen we zelf ook wel maken.  Maar we kunnen ook nog naar de Waffeltag.
Ik doe nog even wat inspiratie op voor eventuele wandelingen.
                                                  En lees dat we ook op de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella zitten.
Tjonge, ik lees dat de plastic zak waar de uit Holland meegebrachte zoete aardappelen in zitten voor 90% van rietsuiker gemaakt is! En rechts ons Gemuese-maaltje met vegetarische wokdingetjes en een rode kool en linzenprutje.
En ik neem niet aan dat jullie de humor van het lied hieronder inzien want jullie hebben onze Venus-vierkant-Pluto talks niet gehoord:-) Maar goed, speciaal voor Miss Marple: