Het Hengstven, Helvoirt, dinsdag 15 augustus 2017, ***

Rijdend over de Oude Bossche Baan,  (ontstaan in de Middeleeuwen als handelsroute tussen 's-Hertogenbosch en Antwerpen)  kwam ik een parking tegen met toeristische informatie. Ik had net het ontbijt achter de kiezen en besloot dus al vroeg te gaan wandelen in Het Groene Woud, wat ook de titel is van mijn wandelboekje, het schijnt hier zo te heten. Nooit  van gehoord natuurlijk.
Geen wonder dat ik geen wijs kon worden uit mijn wandelkaartjes want knooppunt 10 stond er helemaal niet op (er was een andere afbeelding overheen geplakt, al in het originele drukwerk, daar heb je wat aan. In ieder geval zou het om en nabij moeten gaan om het zg. Hengstven:  In het voormalige landbouwgebied Hengstven, komen liefhebbers van vogels, vlinders en akkerkruiden helemaal aan hun trekken . (ik zou inderdaad twee vogelaars tegenkomen en zelf ben ik natuurlijk dol op akkerkruiden).  De akkers en weilanden worden nu natuurvriendelijk beheerd, wat wil zeggen dat er geen gebruik wordt gemaakt van bestrijdingsmiddelen of kunstmest en dat de boeren op het fosfaatgehalte van de bodem letten. Hierdoor zijn de graslanden en graanakkers in dit gebied, rijk aan dieren en planten.
Volgens dit bordje zaten we al in de Loonse en Drunense Duinen....
Om de hoek kom ik al duizendblad tegen wat ik hier trouwens nog niet pluk. Maar de wandeling krijgt een ster voor de wildpluk, eentje voor de parking, GEEN voor koffie of rust en stilte: want ik hoorde continu een snelweg! , eentje voor bankjes, er waren er twee op mijn route, en de scenery hield niet over naar mijn smaak, dus totaal 3 sterren.
Het Sint Janskruid heb ik wel geplukt, voldoende om thuis de olie weer eens te verversen.
Daarna kwam ik zulk sappig duizendblad tegen dat ik er toch wat van plukte (ik heb namelijk allemaal nieuwe kruidenpotten gekregen, ook uit de verkochte bloemenwinkel, dus ik kan weer vullen:-)  Aangezien we ons voorlopig in Uranus-Neptunus tijden bevinden, en dit kruid er volgens die pagina hierboven onder valt, moet het dit- en volgend seizoen een briljant duizendblad seizoen zijn.  En aangezien ik voor het eerst sinds jaren vanochtend ook een lichte kuitkramp had bij het opstaan moet ik er ook maar snel eens even thee van zetten.
In de verte begint de lucht dreigend donker te worden maar ik sloeg er nog geen acht op want had Buienradar immers niet gezegd dat het pas in de avond zou regenen? (misrekening...), ik had vooralsnog meer oog voor het vlasleeuwenbekje.
Ik kom langs een camping: De Wijde Blik. Toegegeven, de uitzichten waren op dit Hengstven best weids.
We gaan de hoek om. En altijd als ik die witte eendagsbloemen zie moet ik aan Esseen denken want die zou ze zo plukken voor over de salade.
Tjonge, een bankje. Geschonken door de camping. Ik maak er even gebruik van.
Het paadje dat afbuigt naar links is weer eens een mountainbikeroute.
Inmiddels kwam het niet langer in mijn hoofd op om een mountainbikeroute te gaan bewandelen, wat dus niet mocht, al was het maar omdat ik inmiddels al 6 mountainbikers tegen was gekomen hier (ondanks dat het dinsdagochtend was).  En zo'n bordje met een pijltje en twee wieletjes betekent dus inderdaad dat het om een mountainbikeroute gaat. Ik leer de Brabantse gewoonten.
Ik ben nu op knooppunt 8 maar er is geen vervolg rechtdoor, wat de knooppunten betreft, alleen naar links, naar knooppunt 86 maar dat is de verboden mountainbikeroute.  Een knooppunt-wandelende wandelaar zou er gek van worden.
Mijn ogen genieten van dat bloeiende spul in de berm. Dat doen ze trouwens ook vaak in de auto als ik bloeiende bermen tegenkom, wat dan weer best gevaarlijk is:-)
Het wordt wel steeds grijzer in de kucht moet ik zeggen.
Bijvoet en boerenwormkruid. Ik ging het hier niet plukken, dat was me te onhandig meenemen, en bijvoet heb ik nog wel voldoende thuis in gedroogde vorm. Ik schijn het te moeten meenemen voor Miss Marple als we over een maandje gaan wandelen op Texel.
Wat het is weet ik niet maar het zag er snoezig uit. En de rode klaver zag er zo sappig uit dat ik die bloempjes geplukt heb. en terwijl ik deze pagina 's avonds maak, schiet me te binnen dat ik die bloempjes nog in mijn broekzak heb zitten en ik haal ze er nu enigszins geplet eruit:-)
In de hoek waar de weg naar rechts gaat is zowaar een ven.
En er tegenover was weer een bankje, toen ik die man met die hoed nog maar nauwelijks in het vizier had, dacht ik eerst dat het een vogelverschrikker was, het waren twee mensen, en ze bleken vogelaars te zijn, bijna hetzelfde maar toch niet helemaal:-)
Koeien in de verte en bloeiend wilgenroosje iets dichterbij.
Het begint te regenen en ik klap mijn stoeltje uit onder de beschutting van een boom. De vogelaars komen weer langsgelopen.
Terwijl het best hard regent komt er een groepje hardlopers langs. Mijn uitzicht naar rechts was op een bordje dat er hier aan grondwaterwinning werd gedaan.
Als ik verder loop nadat de regen opgehouden is, besef ik dat ik hier nooit een rondje zal kunnen maken en dezelfde weg terug moet, en dit zag er uit als een lang saai pad, dus ik keer hier weer om.
Het bankje is nu leeg en op die website kom ik nu ik die google een biologische plukboerderij tegen, vol fruit ook, waar ik morgen eens even een bezoekje wil gaan afleggen omdat het toch in de buurt ligt van waar ik van plan ben morgen te gaan wandelen.
Kijk, een ree, in de motregen trouwens.
Dan gaat het harder regenen en eerst schuil ik nog onder deze boom maar als het niet meer ophoudt, loop ik in versneld tempo in één ruk door terug naar de auto, waar ik, lekker nat aangekomen, eerst mijn regenponcho eens in mijn wandeltas stop voor het geval me dat nog eens zou overkomen....