Griendtveenseweg, Griendtsveen, vrijdag 24 januari 2020

Voordat we aan onze volgende wandeling begonnen was het eerst tijd voor verjaardagstaart in het Natuurpunt aan de Leegveldweg in Deurne alwaar een krant heel toepasselijk voor mijn solaarascendant in Stier kopt met TAURUS.
Twee jaar geleden hadden we hier iets zaligs gegeten met warm en koud tegelijk maar ik wist niet meer wat het was, de ober wel, maar het stond nu niet op de kaart, hij flanste echter een warme appelcrumble met koud ijs voor me in elkaar en dat was ook niet gek, Miss Marple deed het wat bescheidener met een abrikozenvlaai.
Na het smaakvol ingerichte restaurant met smakelijke dingen reden we naar het startpunt voor alle wandelroutes aan de Griendtveenseweg: wist je dat er in Drenthe ook een Griendtveenseweg en een Griendtsveen voorkomt ? (En nog wel meer gelijke namen als hier ook). Dat komt omdat  Limburgse turfstekers vroeger met hele gezinnen tegelijk verhuisden naar de hoogveengebieden in Drenthe.
Er starten drie routes hier, een gele, een rode en een blauwe maar we hadden wel even moeite met het vinden van het begin ervan.
Aldus liepen we eerst de verkeerde richting uit richting de bankjes en het informatiepunt.
Het informatiepunt bevond zich in een munitiehuisje.
Teruglopend vonden we eindelijk de routepaaltjes die notabene naar de weg (met flink wat auto's op het kruispunt) leidden.
Miss Marple was al lekker aan het mopperen over zo'n stomme route:-)
Op het kruispunt gaat de route naar links over een zwart zandweggetje met rechts vreemde bouwsels.
Uitzicht rechts                                                                                   en             uitzicht links: een beekje of zo.
Een flinke beek zelfs.                                                      En de camera begint weer eigengereid te doen met de datumvermelding.
Misschien is het wel een kanaal in plaats van een flinke beek. 
Na drie foto's met datumvermelding had ik het in de smiezen en zette de datuminstelling op OFF en daardoor konden de wilde eenden die hier overvloedig waren, er gelukkig van gespeend blijven. 
En na de wilde eenden begint die camera opnieuw uit zichzelf eigengereid te doen, ut is toch wat.
Maar nu had ik het gelukkig meteen door. En er komt wat kleur bij het water.
Er komt een bruggetje in zicht waar we volgens het routepijltje links af moeten. In de verte zien we een afscheiding, die het eind was van onze wandeling in dit gebied twee jaar geleden.  En jereminee, die camera weet van geen ophouden zeg.
We gaan het bruggetje over en het gaat een paar foto's duren voor ik die datum weer on OFF heb gezet...
Uitzicht links                                                                                    &          uitzicht rechts (en het moet wel een kanaal zijn).
Hier begint het gebied van Staatsbosbeheer pas.
En terwijl ik op het tweede bankje op de hoek voor we links af moesten ga zitten ,  ziet Miss Marple een kerel met hond een paadje op een bergje schuin er achter opgaan, en zij volgt hem even later, om tot de ontdekking te komen dat dat geheime verborgen paadje wonderschoon is qua natuur, zo mooi, dat we dat pad de volgende dag zouden gaan bewandelen.
Want om nu te zeggen dat deze uitgezette route die we vandaag lopen uitblonk van schoonheid, nou nee, niet bepaald.
Er is naast het kanaal evenwel wel wat water te bespeuren, maar tja...
De weinige bomen zijn mooie silhouetten. En vanaf nu blijven we gelukkig bespaard van datumaanduidingen want ik had het eindelijk weer in de gaten gekregen. 
Weer wat kleur en                                                                                           links is een pad naar nog een bankje.
En daarna gaan we het hekje door waarachter de parking zich bevindt.