Grafheuvelroute, Gortel, vrijdag 11 september 2020
We parkeerden vandaag bij de bijenkorven aan de Gortelseweg: dit wordt het vervolg op de eerste Gortelse Grafheuvelwandeling, met Emeen gedaan, klik hier. Er zijn drie mogelijkheden om hier te komen vanaf het huisje, de eerste is de verkeerde, dat is als je de tomtom gebruikt, de tweede deden we de vorige keer: we reden gewoon de Hanendorperweg uit, over het zand-en fietspad om aan het eind een hek te openen (en weer te sluiten). Snel daarna kom je op de hoek van de Hanendorperweg/Gortelsseweg een boerderij tegen waar ze heerlijke vlierbloesemlimonade verkopen:
Maar wij reden om, via de derde route, eerst invoeren in de tomtom: Oranjeweg/Gortelseweg, en zo gauw je de ijskar van Rozeboom tegenover de hei ziet, en linksaf moet, voer je in: Gortelseweg/wildweg, maar dat is te ver. Je rijdt gewoon net zo lang door tot rechts de hei begint met een pad naar de bijenkasten en een pad naar links waar je wel kunt parkeren. Daar parkeerden we dus:-)
En als je dan naar links gaat, kom je al heel snel de eerste grafheuvel tegen. Er schijnen wel 50 grafheuvels te zijn in een rechte lijn tussen Niersen & Epe, gebouwd vanaf de Nieuwe Steentijd (ca 5300 v.Chr.) tot ca 2000 v.Chr. (klik hier). Annelien Hoen schreef op Twitter over de magische grafheuvels (klik hier).
We wandelen verder en treffen dan tot mijn grote verbazing en vreugde, vossebessen aan! Nog niet genoeg om te plukken maar struikjes zat hier dus wat niet is kan nog komen.
In een boomstronk ook nog een geel zwammetje. En dan komt de tweede grafheuvel.
En even later de derde. Nu staat er bij deze derde een of ander dingetje in de grond waarvan ik dacht dat het voor de brandweer was of zo, blijkt het toch een informatiezuil te zijn die je omhoog moet trekken voor de info, er staan er verscheidene van op deze route. Klik hier voor de info over de info-zuil:-)
Na de grafheuvel gaan we links af, de vorige keer met Emeen zijn we rechts af gegaan.
We komen nu bij de andere kant van grafheuvel nummer 3 aan.
En wandelen eens verder.
Dan bestudeer ik de wandelkaart eens even om te kijken hoe we moeten lopen naar de volgende grafheuvel.
Links een boomstronk en we lopen nu gewoon met de bocht mee naar rechts. De wandelkaart had gezegd, eerste links en dan eerste rechts (of omgekeerd, dat ben ik natuurlijk al lang weer vergeten).
(Bovendien stond de Zon vandaag oppositie Neptunus).
(Maar Neptunus was vandaag eerder een heel feeerieke sfeer, met prachtig wandelweer, en min of meer vanzelf wel de juiste route vinden, Jupiter staat dit weekend namelijk ook stil aan de hemel, kortom, wat kan er fout gaan?)
(Bovendien stond de Zon vandaag oppositie Neptunus).
(Maar Neptunus was vandaag eerder een heel feeerieke sfeer, met prachtig wandelweer, en min of meer vanzelf wel de juiste route vinden, Jupiter staat dit weekend namelijk ook stil aan de hemel, kortom, wat kan er fout gaan?)
Nu had ik best veel mestkevers gezien, al wandelend, maar telkens een enkeling tegelijk en niet zo'n hele familie bij elkaar als waar Miss Marple tegen op liep.
Een beuk met een aparte stam, een aparte beuk dus. En we komen uit op een ander weggetje.
Je kunt hier rechtdoor, in de verte ligt iets dat ook op een heuvel lijkt, maar we gaan links af, het kronkelpad in.
Alwaar nog wat oranje zwammetjes zijn en wat dood hout voor de beestjes.
En hoera, al weer vossebessen. Bij de volgende kruising gaan we toch rechtsaf, en snijden daarmee een deel(tje) van de route af die op de kaart stond, maar dat doen we een andere keer dan maar weer eens.
Het was wel ook een min of meer rechte weg met nog een paar fraaie beuken.
En ook nog potentilla erecta op de grond. Dat is hetzelfde als tormentil:-)
En kijk eens aan, daar komt de volgende grafheuvel opeens aan.
De grafheuvels hebben hier wel allemaal keurig bordjes erbij.
Dit is diezelfde en even verder zien we ook een grasheuvel (de grafheuvel met alleen maar gras).
Miss Marple inspecteert die eens even, terwijl ik erbij ga zitten.
Misschien moet ik die linkerfoto maar eens op mijn website zetten i.p.v. die foto uit een lang vervlogen verleden:-)
Op de kruising bij die twee grafheuvels waren we daarna rechtsaf gegaan.
We komen de beukengalmug ook weer tegen.
En wandelen eens verder.
Dit weggetje komt uit bij een zandheuvel.
Op de wandelkaart blijkt deze zandheuvel aangeduid te zijn met " 't Bergje"... :-)
Ik was er weer eens even bij gaan zitten op mijn telescopisch uittrekbare krukje.
Al weer een aankondiging van het komende paddestoelenseizoen.
Dan komt er een leuk hekje aan.
We verlaten het kroondomein (eventjes) voor een paadje langs een maisveld.
En bij het volgende hek gaan we het kroondomein weer in.
We nemen dan het weggetje naar rechts.
En komen vanzelf weer uit bij de grafheuvels van het begin, dus dat was een keileuk rondje! We stappen de auto weer in.
En gaan via een kop cappuccino bij de Cannenburgh terug naar huis.
Alwaar Miss Marple weer een heerlijke Indiase vegan curry bereidt.
En s'avonds (na middernacht) krijgen we nog een super concert van de wilde zwijnen! :-)
Overigens schrijft Miss Marple veel leuker dan ik, hier haar verslag van deze wandeling:
Vandaag hebben Joyce en ik vele serene grafheuvels in gouden licht bezocht tijdens een Rembrandtaspect in de astrologie: Jupiter oppositie Neptunus, wat uitnodigt tot spelen met licht. De bijzondere lichtspeling viel ons al op zodra we het huis verlieten, de lichtobservatie hing om zo te zeggen in de lucht. Dat ik mijn camera, die talloze geavanceerde instellingen toelaat, als een holbewoner gebruik, is mede, uiteraard niet louter, door gebrek aan een fotografiemaatje om van te leren en mee te oefenen. Hoe dan ook, de wandeling was aangenaam, stil, warm, doch toch verkoelend dankzij een lieflijke bries, en alleszins inspirerend, zozeer zelfs, dat ik tot de conclusie ben gekomen dat ik na mijn dood in een grafheuvel begraven wens te worden. Een grafheuvel in een beschermd natuurgebied vol konijntjes en wat dies meer zij, waar jagen jaarrond verboden is, opdat noch de levenden, noch de doden wreed verstoord worden. Op de borden van het Kroondomein staat dat men in het bos niets mag doen dat de dieren kan verontrusten. Prachtige bewoordingen, onbegrijpelijk in dit kader dat de hobbyjacht er nog niet is afgeschaft.
Ik ben nog steeds verliefd op de mestkevertjes.
Aansluitend hebben we plantjes (paarse heide en viooltjes) gekocht voor in de bloembakken van Joycelyn. Ze zitten nog niet helemaal vol, dus misschien moest ik nog maar eens trakteren.
Daarna zijn we gaan versnaperen bij het Koetshuis van Kasteel Cannenburch, alwaar de cocosmelkcappuccino dit maal schuimde, doch minder lekker van smaak was dan de vorige keer, en het gloednieuwe bananenbrood te zout en smeuiig bleek. Het bleek dat men het sinds deze week zelf bakt, in plaats van het te bestellen. Toen de ober vroeg of het gesmaakt had, heb ik hem onthuld dat het te zout en te smeuiig is, wat louter opbouwende kritiek is, omdat ik het lovenswaardig vind dat men zijn best doet voor de blije veganist.
Tot slot zijn we huiswaarts getogen, alwaar ik een veganistische curry bereidde die Joyce heeft doen opmerken dat ik morgen boodschappen met haar mag doen om ook zo'n heerlijke curry te leren bereiden, waarbij ik kan verklappen dat het geen klap voorstelt, men pleure wat groenten in currysaus met kokosmelk met verse koriander on top, vanavond waren het broccoli, bloemkool, wortelen, spruiten, pastinaak, champignons, ui, mango, krieltjes, evengoed zijn 't weer eens kikkererwten, tomaatjes, zoete aardappel, linzen, ananas en knoflook met dit en met dat.
Na dit alles maakte Joyce kennis met haar nieuwe buren en wachtte de veranda met een dekentje op schoot en een versnapering.
Het is een goede zwijnennacht, vlak achter 't huisje is het nu een groepsgeoink van jewelste, iets wat een betrokken lid der Zwijnensociëteit uiteraard meer dan een piepklein beetje verheugt! We zwijnen, zo constateerden we in koor, en hebben getoast op morgen wederom mooie wandelingen en lekker veel zwijnen!
Overigens schrijft Miss Marple veel leuker dan ik, hier haar verslag van deze wandeling:
Vandaag hebben Joyce en ik vele serene grafheuvels in gouden licht bezocht tijdens een Rembrandtaspect in de astrologie: Jupiter oppositie Neptunus, wat uitnodigt tot spelen met licht. De bijzondere lichtspeling viel ons al op zodra we het huis verlieten, de lichtobservatie hing om zo te zeggen in de lucht. Dat ik mijn camera, die talloze geavanceerde instellingen toelaat, als een holbewoner gebruik, is mede, uiteraard niet louter, door gebrek aan een fotografiemaatje om van te leren en mee te oefenen. Hoe dan ook, de wandeling was aangenaam, stil, warm, doch toch verkoelend dankzij een lieflijke bries, en alleszins inspirerend, zozeer zelfs, dat ik tot de conclusie ben gekomen dat ik na mijn dood in een grafheuvel begraven wens te worden. Een grafheuvel in een beschermd natuurgebied vol konijntjes en wat dies meer zij, waar jagen jaarrond verboden is, opdat noch de levenden, noch de doden wreed verstoord worden. Op de borden van het Kroondomein staat dat men in het bos niets mag doen dat de dieren kan verontrusten. Prachtige bewoordingen, onbegrijpelijk in dit kader dat de hobbyjacht er nog niet is afgeschaft.
Ik ben nog steeds verliefd op de mestkevertjes.
Aansluitend hebben we plantjes (paarse heide en viooltjes) gekocht voor in de bloembakken van Joycelyn. Ze zitten nog niet helemaal vol, dus misschien moest ik nog maar eens trakteren.
Daarna zijn we gaan versnaperen bij het Koetshuis van Kasteel Cannenburch, alwaar de cocosmelkcappuccino dit maal schuimde, doch minder lekker van smaak was dan de vorige keer, en het gloednieuwe bananenbrood te zout en smeuiig bleek. Het bleek dat men het sinds deze week zelf bakt, in plaats van het te bestellen. Toen de ober vroeg of het gesmaakt had, heb ik hem onthuld dat het te zout en te smeuiig is, wat louter opbouwende kritiek is, omdat ik het lovenswaardig vind dat men zijn best doet voor de blije veganist.
Tot slot zijn we huiswaarts getogen, alwaar ik een veganistische curry bereidde die Joyce heeft doen opmerken dat ik morgen boodschappen met haar mag doen om ook zo'n heerlijke curry te leren bereiden, waarbij ik kan verklappen dat het geen klap voorstelt, men pleure wat groenten in currysaus met kokosmelk met verse koriander on top, vanavond waren het broccoli, bloemkool, wortelen, spruiten, pastinaak, champignons, ui, mango, krieltjes, evengoed zijn 't weer eens kikkererwten, tomaatjes, zoete aardappel, linzen, ananas en knoflook met dit en met dat.
Na dit alles maakte Joyce kennis met haar nieuwe buren en wachtte de veranda met een dekentje op schoot en een versnapering.
Het is een goede zwijnennacht, vlak achter 't huisje is het nu een groepsgeoink van jewelste, iets wat een betrokken lid der Zwijnensociëteit uiteraard meer dan een piepklein beetje verheugt! We zwijnen, zo constateerden we in koor, en hebben getoast op morgen wederom mooie wandelingen en lekker veel zwijnen!