Goudvinkendijk, tweede kerstdag 2015

De eerste wandeling van de winter vond plaats op een boterzachte tweede Kerstdag vlak bij een bekende boerderij. Toen we later langs die boerderij reden dachten we, de Goudvinkendijk is vast veel langer, hier kan die boerderij niet zijn, want hij zag er NIET meer uit. Ze verkopen er brandhout (vast nog door Victor gehakt) en hadden allerlei lelijks neergezet en moois weggehaald..  Maar nu ik google zie ik dat het hier wel MOEST zijn. Dus mevrouw I:hierbij een verslag van de Goudvinkendijk bij de Bekkenwal anno kerst 2016.
De andere kant op had ik al eens gewandeld met I & V dus gingen we vandaag de Meibeek-kant op.
Dit bankje was net te vroeg maar op de terugweg konden we er zonnebaden! Het was nu al warm genoeg voor moeders om de jas open te ritsen.
Daaronder had ze haar speciale kersttrui aan, die ze eens per jaar draagt:-) En dan doet ze een driedubbele Amerikaanse Eik aan.
In het begin is het nog een min of meer kaarsrechte zandweg (met een bochtje:-)
jMaar dan kunnen we al snel een bospaadje in met een eng loopplankje als bruggetje.
En dan wordt het wel een leuk bosje.
Jeetwee had geen dorst vandaag.
En verkent het pad kilometers voor ons zoals gebruikelijk. Hij loopt alleen maar achteraan, en vooral te treuzelen, als we aan het eind van een wandeling zijn.
Het eind van het bosje komt in zicht.
Maar nog niet helemaal.
Ah nu toch wel, we zijn op een zandweg gekomen waar we even verderop niet langs het maisveld mogen.
De zon komt door en we komen langs een stel opgewonden zwanen waardoor Jeetwee weer aan de riem moet.
Ook hier mogen we niet naar links.
Dan wordt de weg dermate oninteressant met een kale boerderij, dat we linea recta omkeren.
Kijk, zegt moeders, leuk voor in de tuin!
Dan zoom ik in op de vermeende voormalige boerderij van I & V.
En tot slot gaan we zonnebaden op tweede kerstdag, en als ik een foto dwars tegen de zon inneem, komt ons blauwe ufootje weer op de foto terecht.