Bosbanjeren in Harfsen, oudjaarsdag 31 december dus, 2015

Het was een prachtige zonnige (boterzachte:-) oudejaarsdag, en wij stopten ergens in Harfsen om een wandeling te doen waarvan het de bedoeling was inspiratie op te doen voor de oud en nieuw meditatie die we s avonds rond de klok van 12 zouden houden. Ik moet nog lachen als ik terugdenk aan waar we die middag dachten terecht te zijn gekomen, maar dat vertel ik aan het eind.
Harfsense heuvels links en en strakblauwe lucht zonder chemtrails rechts.
We slaan al snel een bospad in naar links en komen dan een viervoeter tegen die de hele dag vast nog geen mens gezien had.
Of hond, want natuurlijk had hij meer belangstelling voor Emtwee.
Dan gaan we echt het bos in.
Een stuk beton moest maar even dienen als bankje met ons onvolprezen tafelkleed.
We vroegen ons af wat dat stuk beton daar deed, er waren ook sporen (bakstenen) van een nederzetting aldaar en we hadden uitkijk op .... een grafheuvel? :-)
We wandelen verder, helemaal verrukt over het feit dat we een nieuw bosgebiedje ontdekt hadden, waar het best leuk was.
Ik vermoed dat we hier naar links gingen, omdat de volgende foto's allemaal bosbanjer-foto's zijn,
Bij foto#22 links boven komen we echter op de weg uit, ondanks dat we opeens boswandelbordjes tegen waren gekomen,
En die weg was niet wat, dus waarom we nou opeens die boswandelbordjes tegen kwamen, vraagteken. We keren om.
Het werd de hoogste tijd een paar Amerikaanse Eiken te vragen ons te inspireren met goede voornemens voor het Nieuwe Jaar tijdens de Oud&Nieuw Meditatie die avond. En ze gaven in ieder geval weer een geweldige kruinchakra-energie.
We waren rechts af geslagen richting de vermeende grafheuvel die dichterbij gekomen meer had van een crossheuvel voor mountainbikers.
Ik neem op veilige afstand pauze terwijl Emeen en Emtwee het steile slipperige ding beklimmen om te kijken of het wat was aan de andere kant.
Nee dus... we gaan voorlangs naar links.
De crossbanen lijken zich voort te zetten in de weilanden erachter, we gaan hier ook linksaf.
We bosbanjeren even door de bladeren.
En wat vinden we daar? Duidelijke sporen van de tweehoevige ree.
Er was hier flink gedumpt door de boeren of zo (rechts boven).
Dan gaan we rechts af een pad in richting een zomerhuisje.
En dat brengt ons vanzelf weer terug op de zandweg. Toen we terugwaren vertelden we aan W., de echtgenoot van Emeen, opgetogen over onze vondst van dit nieuwe wandelbosje. Maar hij kende het precies en deelde ons laconiek mee dat die zg. grafheuvel een heuvel was waar chemische rotzooi onder was gedumpt:-) Hij had bij de vrijwillige brandweer gezeten en wel eens dagen moeten brandblussen omdat er ondergronds telkens nieuwe brandjes ontstaken in dat gebiedje.....:-)

En dan nu de huwelijkshoroscoop tussen Siertje Pieters Dekker & Eltje Berends Fokkens:
Die twee kregen dus Boogschutter kinderen waar ze vast veel van hielden, maar die twee hadden vanuit vorige levens mischien ook wel vaak veel meningsverschillen met Mars/Pluto/Zuidknoop op cusp 9:-)
Kijk, belangrijker (voor nu) is, dat als zij elkaar toen niet het jawoord hadden gegeven mijn betovergrootvader Pieter Onnes Fokkens niet geboren was, en dan zou Trijntje Fokkens ook niet geboren zijn, en dan zou mijn grootvader Hendrik Hoen (die de sterrenhemel bestudeerde) ook niet geboren zijn, en....dan zou ik niet geboren zijn:-))