Gortelseweg, Emst, dinsdag 1 juni 2021

De Elspeterweg hebben we nu wel gehad, dus vandaag parkeerden we op de Gortelseweg, ter hoogte van het uitzicht links boven, en met wederom een buizerd in de lucht, rechtsboven. 
Bij dit bankje met pruillebak, bij het eerste weggetje rechts begonnen we om heel precies te zijn.
Dit lommerrijke paadje had namelijk onze aandacht getrokken. 
Maar oef, wat was dat? Na de bocht kwam er vrijwel alleen maar zon, en het was eigenlijk te warm om te wandelen; met dit weer kun je beter op de fiets zitten. 
Eerst dachten we rechtsaf te gaan, toen dachten we rechtdoor te gaan (Mercurius loopt nog wel even retro) maar toen er in de verste verte geen schaduw zichtbaar was op dat ruiterpad, dat toch al niet lekker liep, gingen we weer terug.
Nadat we deze bloesemende vossebessen gezien hadden.                             Dus toch rechtsaf dit weggetje in.
                                                                                                     Dat poeltje was net te klein om een fris (..) bad te nemen. 
                                                                                                  Dus we wandelen  maar eens verder met fraaie uitzichten links...
en rechts                                                                                                                            onder een strakblauwe hemel
Even in de schaduw uitpuffen,                                                                              & dan weer verder,
                                                                                    onder de verzengende zon.
wederom den lijsterbes in volle glorie.
Zoals je ziet valt er zelfs op supersaaie wandelingen nog wel wat te zien.
Dan komen we vermoedelijk bij de Elburgerweg aan, maar het pad loopt niet verder aan de andere kant, dus wat doen we in Mercurius retrograde tijden?
We keren om en nemen dezelfde weg terug.
Alwaar me opeens deze kakelverse wilde zwijnensporen opvallen. 
Dan staat er opeens een viooltje in het bos dat ons op de heenweg ontgaan was. Een bosviooltje dus:-)
Er staat ook nog wat potentilla erecta in de grond (tormentil) alvorens we op de kruising links af gaan.  De duivel was boos op de tormentil want hij genas alle zieken. Hij beet daarom de wortel van de tormentil af; sindsdien heeft deze plant een korte, dikke afgeknotte wortel. Heksen gebruiken tormentil in heksenzalf. Het is een eeuwenoud geneeskruid en wordt voornamelijk ingezet tegen keelziekten, witte vloed en diarreeproblemen. (klik hier).
Links nog een heel veld vol vossebesplanten en voor ons opeens paarden, we lopen dan nu ook op een ruiterpad.
En aan het eind van het ruiterpad staat daar ons trouwe stalen ros op ons te wachten om ons weer thuis te brengen.
​
                                                                                                                            Knolselderijrecept voor koude dagen:-)