Echten, zaterdag 6 juli 2019

We parkeerden aan de Oshaarseweg in Echten, bij de parking van restaurant Bosch-zicht, een déja-vue voor ons allemaal, ik was er eerder met Miss Marple.
Maar eerst lopen we een paar honderd meter,
met links een omhulde en rechts een tweelingboom,
langs kleurrijke wallen,
en bermen,
naar de Landgoedwinkel. 
Waar we dus ook eerder waren. 
De schaapjes zijn van steen en verder kijk je je ogen uit hier.
Dit is Peeel. Met een trema op de derde E. Pee-El dus. Eerder ook wel Peter-Piet genoemd:-)
Drentse drop en truien voor meer dan 100 euro. 
Een selfie!
Het servies was prachtig maar veel te duur voor mijn beurs natuurlijk.
Sinds drie dagen was er ook een tweede deel geopend.                                                          Die kant uit dus.
En dat was een soort kringloopje. Voor de gein vroeg ik wat die dennenappels moesten kosten, hij vroeg er 20 a 25 ct per stuk voor eigenlijk ook niet wetende wat die moesten kosten:-)
Deze theegevalletjes waren heel betaalbaar, 3 euro per stuk, ik was even in de verleiding, maar ik heb momenteel geen idee waar ik ze neer moest zetten. Dan gaan we terug naar het restaurant dat een enorme uitbreiding had ondergaan wat het terras betreft.
Het woei er nogal dus we gaan onder een afdakje zitten. Het is toch niet te geloven hoe je na meer dan dertig jaar huwelijk nog zo verliefd op elkaar kunt zijn? Dat gun je iedereen!
Geen processierups te zien in die eik, maar volgens het lint moest hij er zitten. En dan de appeltaart van Boschlust, die was hemels! Een soort applecrumble en NOG lekkerder dan die van Nona! Mijn bloedsuikerspiegel steeg er drie punten mee mat ik later...
Dan gaan we naar de antroposofische Noaberhoeve aan de Pesserweg, waar ze ook een biologisch-dynamische winkel hebben waar ik persoonlijk niks aan vind, ook hier waren Miss Marple en ik eerder.
De pauw was flink aan het pronken met zijn veren!
En de kippen waren ook leuk.
Die stenen opeenhoping gaf inspiratie om zo iets te doen met de stenen op het erf van mevr. A.
De winkel stelt echt niks voor en is bovendien peperduur. Daarna gaan we aan de wandel. We reden via de Fluitenbergseweg naar een of andere weg met een kolonelsnaam of zo, maar die is niet te vinden op google maps, we reden iets door op de zandweg daar voor de parking.
En komen er meteen brunel tegen.
Het heet hier al de Boswachterij Ruinen. 
We lopen maar zo op de bonnefooi.
En treffen dan een enorme mierenhoop (niet van het draaigatje, want die komen vanonder stoeptegels vandaan:-)
Komen we bij een vennetje, kijken zowel wij als andere wandelaars heel beteuterd dat we daar niet verder konden. 
Dus ja, dan vervolgen we ons bonnefooien-ommetje maar.
Mevr. A is nog steeds sterk geinteresseerd in opschot van beukjes (ze wil uiteindelijk haar weiland omgetoverd hebben in een bosgebiedje..)
We wandelen eens verder en jawel hoor, 
Staatsbosbeheer is ook hier bezig geweest.
Prachtige dikke gezonde bomen... de sprietbomen laten ze staan.
En nog eentje.
Dan slaan we een leuk paadje in.
En komen pardoes weer uit bij de parking.
Waar we nog even een bankje doen.
De oogst van Staatsbosbeheer nog even in beeld...
Dan zien we nogal wat linten op de Fluitenbergseweg.
We zoeven er langs dus het zijn zoef-foto's.
De hele straat was hier met lint omzoomd.
Na ja, we reden hierna weer naar huis en dit was vooralsnog mijn laatste Drentse wandeling.