Drents-Friese Wold: Diever Zand, donderdag 21 december (wintersolstitium)

Kijk dit is mijn tijdelijke optrekje. Ik liet de auto staan en ging direct vanuit het huisje het bos in, vlak er tegenover.
Dit is trouwens de binnenkant van de kamer en niet alleen binnen, maar ook  buiten was alles in kerstfeer.
Ik had even gegoogled naar dit natuurgebied en zag dat ik eindeloos, maar dan ook echt eindeloos kon doorwandelen hier.
Het was hier heuveltjes-achtig! En opnieuw mistdruppels op de camera, want het regende opnieuw niet vandaag.
Dan komt er een wegversperring waar ik me niet van laat weerhouden.
Het pad komt uit op een zandweg.
Daar ging ik links af, en een heel eind verder was er rechts een bordje.
Daar lees ik dat dit deel van het Drents-Friese Wold Diever Zand heet.
Ik was van plan om niet te verdwalen en zo veel mogelijk rechtdoor te lopen. Maar ik weet nu al niet meer of ik dat bij deze splitsing ook deed, ik denk het wel. En dan kom ik een enorme hoeveelheid kraaiheide tegen, dat zie je niet veel!
Het was overigens muisstil in het bos.
En er hing een heel fijne sfeer.
Velden en velden vol kraaiheide kwam ik tegen, die ik overigens nog nooit in de bloei heb gezien.
We komen bij een kruispuntje met een grote steen, ik ga rechtdoor. Maar ik zou er van de rechterkant, behoorlijk gedesoriënteerd, weer uitkomen:-)
Op dit punt echter genoot ik enorm van deze wandeling, van de sfeer, de stilte, het was echt muisstil.
Hier ging ik waarschijnlijk ook gewoon rechtdoor.
Maar ik neem eerst eens even een pauzetje op dat kruispunt.
Waarna we het pad vervolgen.
Het is hier weer heuveltjes-achtig.
Een fraai exemplaar.
De meest recente storm moet hier aardig hebben huisgehouden want ik kwam behoorlijk veel afgebroken takken tegen met nog vers hout.
Ik genoot hier nog steeds enorm van dit woud.
Ik loop nu overigens op een stuk waar ik twee keer zou lopen, maar dat wist ik toen uiteraard nog niet.
Mooi, die moskousjes, die de takken hier aan hebben.
Ik weet niet meer precies hoe laat ik op stap ben gegaan, 10.30 of 10.45 uur of zo maar hier besloot ik dat als ik doorliep ik wel in Friesland terecht kon komen als ik niet oppaste, dus ik besluit nu met de terugweg aan te vangen. Dus ik keer om, met de bedoeling dezelfde weg terug te nemen.
Ongetwijfeld ging ik hier rechtdoor, maar bij het volgende kruispunt? Ik ging geloof ik rechtsaf, en waarom ik hier niet rechtdoor ging, geen idee meer ... Neptunus transit vanuit het 3e huis nog steeds binnen orb vierkant mijn ascendant zullen we maar zeggen, een afwijking naar rechts...
En als ik dit korstmos tegenkom, weet ik dat ik verkeerd loop, want ik wist zeker dat ik dat niet op de heenweg had gezien en het zou me 100% zeker zijn opgevallen. Dus ik ga terug naar die kruising en alsnog rechtdoor. En hierboven? ook maar rechtdoor?
Had ik nou op de heenweg ook door zoveel beukenblaadjes gelopen?? De paniek slaat toe.
Nee, hier was ik niet eerder geweest. Ik loop nog even tot het eind om te kijken of ik daar iets herkende maar toen dat niet zo was, nam ik een pauze met brainwave, en besloot de reeds genomen foto's van het begin eens goed te bestuderen. Ik had onlangs ontdekt dat zo iets kon met de camera en na enig gepier met verschillende knopjes lukte dat inderdaad. Ik had nog een herkenningspunt in gedachten en wist toen dat ik op zoek moest naar een driehoekssplitsing met een grote steen erbij.
Dus ik ga terug en probeer dan het weggetje met de wegversperring, en ook dat werd op en neer, want dat was 'm niet. Alles lijkt hier ook op elkaar, en nergens staan bordjes.
Dan loop ik een route die ik herken, tot ik besef dat het het laatste stadium van de heenweg was, bij de foto links.. en keer terug.  Bij een bepaald kruispunt neem ik dan de tegenovergestelde route van het korstmospad, en na verloop van tijd zie ik in de verte een PERSOON! De reddende engel. Ik roep haar, en ze zegt dat ik daar en daar heen moet lopen.
En voila, het driehoekje met de steen, en even verder de ingang van het woud. Of de uitgang voor mij dan nu.
Tijd voor een pauze alvorens de zandweg aan te vangen. Ik had  1 uur en 20 minuten gedwaald door het bos.
En het is niet te geloven maar als ik op dit kruispunt alweer zo'n staatsbosbeheer bordje zie naar links, besef ik dat ik notabene te ver ben doorgelopen en de afslag rechts naar mijn huisje heb gemist......... dus ik terug...
Mooi, die rook. En mooi, die tak:-) Die ik inderdaad op de heenweg ook had gezien.
Nog een onbekende plant met slappe blauwe besjes, en dan komt er een splitsing waar ik wederom een keuze moet maken. Ik kies voor links.
En dat was dan één van de weinige goede keuzes vandaag. Om kwart voor twee ben ik terug. Maar ik bleef nog lang ontredderd...