De Marke: Gorsselse Heide, zaterdag 23 december 2017

Vandaag ging de reis naar Eefde, alwaar zich heel logisch, de Gorsselse Heide bevindt, het heet dus niet de Eefdese Heide bedoel ik maar. Ik logeer dit weekend bij Emeen en we namen de auto efkes mee om 1 kilometer verderop bij de ingang aan het begin te parkeren, want daar had ik zin in vandaag. In die route, zo ongeveer, en een stukje nieuw. Op het bord stond dat mensen die paddenstoelen plukken hier niet welkom zijn, en dat je ook geen dieren mag verontrusten.
Het was heerlijk wandelweer, droog, en 8 graden boven nul.
Aangezien Emtwee in geen weken gewandeld had, hoorde ik wel, omdat Emtwee het te druk had gehad, zal Emeen ook wel in geen weken gewandeld hebben:-)
We doen vandaag alleen maar het randje van de Gorsselse Hei en gaan eerst over de route van de oude schietbaan: vroeger was dit militair terrein.
Links waren twee voormalige zandhopen te zien, nu begroeid, maar we gaan er rechts voor langs.
Aan de achterkant kun je nog zien dat het zandhopen zijn, ze hebben het zand gebruikt om de wandelpaden op te hogen, die nu tenminste in natte winters ook goed begaanbaar zijn op de Gorsselse Heide (want dat was vroeger niet zo).
Emtwee zit hier nog aan de lijn puur en alleen omdat hij anders zo treuzelt.
We gaan eens verder.
Men heeft een heel nieuw pad aangelegd rondom de Gorsselse Heide en daarvoor allerlei boomwortels uit de grond gehaald.
Dan gaan we naar dat nieuwe pad toe en doen er een stukje van.
Er zwamt hier ook nog wat op de grond. We gaan de zandweg op, (de Reeverdijk),  dat liep toch iets lekkerder dan dat nieuw aangelegde voormalige boomwortelpad.
Aan die Reeverdijk staat een nattig groen bankje, en daar zetten wij onze stoeltjes eens even naast.
Vlak daarvoor hadden we een pad aan de overkant gespot, wat we nog niet kenden en vandaag voor het eerst, en waarschijnlijk voor het laatst, ingingen.
Het is hier vast heel mooi in de zomer.
Emtwee had echt zin in de wandeling vandaag en deed het hartstikke goed.
Mijn moeder zou het hier maar een Belgisch Bos hebben gevonden, dwz hartstikke rommelig. En dat was het trouwens ook.
Het pad eindigt bij het weiland.
En ging er rechtsaf verder langs het prikkeldraad.
Emtwee is slim en duikt onder het prikkeldraad door om op het meer vlakkere weiland te gaan lopen.
Dan treffen we een vossenhol aan, uiteraard geen spoor van de vos.
Hier proefde ik even wat van, het smaakte pittig. Maar aangezien ik vandaag toch geen soep maak (er wordt voor me gekookt), liet ik het verder voor wat het was.
Het prikkeldraad houdt op, het pad eigenlijk ook, maar soit.
Emeen wijst naar waar ze denkt dat de weg is, en waarvoor we door het wilde bos moeten banjeren.
Mooi, wat we al struinend nog tegenkomen!
We komen niet uit op een weg, maar wel op een weiland. Op de hoek gaan we rechtsaf,
en dan kunnen we de Reeverdijk weer op.
En dan kunnen we links het boomwortelpad weer op.
Eén van de uitgegraven boomwortels heeft het tot kunstobject gebracht.
We komen weer door het voormalige schietterrein.
Ook een soort berg om tegen aan te schieten of zo.
Nu passeren we de twee zandbergen.
Nog even doorlopen, nog even links af, en dan is daar de auto weer. Het was een prettige zaterdagmiddagwandeling, we waren om kwart voor drie terug. Benieuwd wat we morgen weer tegenkomen.