De Koperen Ezel (Kopermolenweg, Emst), vrijdag 30 september 2022

Maar eerst: donderdag 29 september, toen was het 's ochtends al schitterend weer, onderweg naar Nunspeet waar ik een Action hoopte te vinden, om een nieuwe kerstverlichting te kopen, want de oude was vakkundig gemold door een vorige huurster (met dank), en kon ik in de prullebak hier de oude kerstverlichting mieteren en meteen Amy even laten genieten van het snuffelen en zo.
Per slot moest het beestje hierna nog een uur in de auto zitten (dat bleken er twee te worden, Mercurius loopt retro..), want eenmaal aangekomen in het centrum van Nunspeet kon ik de auto niet kwijt, noch bij de Action, noch bij de Xenos waar ik nog een passpiegel had willen aanschaffen. Enfin, dan maar terug naar Vierhouten voor een wandeling maar wat gebeurde er? Ik was weliswaar op de heenweg via Vierhouten gegaan maar de tomtom liet me via de Eperweg terug gaan, en toen kwam ik geen bos meer tegen, alleen vrachtwagens voor en achter me ... dus dat was twee uur benzineverspilling voor niets.
De volgende dag kwamen M2 en Odi op bezoek, wederom was het schitterend weer, en we gingen het Joannispad naar de schapenwasplaats in, een wandeling die jullie al 100 keer gezien hebben, evenals M2, maar in het echt vond ze het hier veel leuker.
Voor deze prachtexemplaren, die vermoedelijk giftig zijn, moet ik mijn paddenstoelenboek er op na slaan. 
En na de nog steeds rood kleurende hei is er dan het eerste bankje. 
Geen idee wat M2 hier aan het bestuderen is. 
Na enige tijd komen we bij de schapenwasplaats waar een ander stel ons bankje ingepikt had, maar die hebben we vakkundig, charmant en vriendelijk, weggejaagd:-)
En dan word ik op de gevoelige plaat vastgelegd. 
Het was heerlijk toeven in de zon daar. We gaan weer terug en komen nog een fietser tegen, die vraagt of het autootje aan het begin van ons is. Ja... wel, zegt hij, het raam staat open (10 centimeter, dat wist ik). Ja zei ik, nog sterker, de auto is niet eens op slot... Goh, zegt hij, zit er geld in? Dan fiets ik even terug:-) Nee, ik moest hem teleurstellen maar bedankte hem vriendelijk voor zijn opmerkzaamheid. 
En hier zijn we al weer bij het eerste bankje,                                                        en in de verte het autootje.
Toen gingen we lunchen in de fameuze Koperen Ezel waar er trouwens veel kindjes waren want het is een soort kinderboerderij met ezels, verboden voor ongezelligen.  De huiskat loopt bedaard rond.
Maar ja, toen moest Amy wel aan de lijn.
Het was een supergeslaagde wandeling en lunch, echt vakantie, en eenmaal terug op de veranda, en nog een koffietje, wel, toen M2 en Odi vertrokken waren, werd Amy elke keer dat ze maar in de verte een auto hoorde, opgewonden, rende naar het raam, om te kijken of Odi en M2 al weer terugkwamen. Kennelijk vond ze Odi en/of M2 toch wel heel erg leuk.