Natuurpoort De Heksenboom, Sint Anthonis, maandag 27 januari 2020

De regen was juist gestopt toen we hier maandag, op de terugweg naar huis, aankwamen. 
Helaas zat de koffietent de hele dag dicht.
We gaan vervolgens de natuurpoorten door. 
De heksenboom hebben we niet gezien maar dit is op z'n minst ook een merkwaardige grove den.  En één ding kunnen we gelukkig met zekerheid vaststellen, er is in ieder geval één boom die Staatsbosbeheer overeind laat, die heksenboom dus, want dit gebied valt onder het beheer van die vermaledijde boomkaporganisatie. 
Het enige bankje tijdens de wandeling was dit picknickbankje op een picknickveldje.
Iemand had zijn of haar fiets hier gedumpt, mogelijk om verder aan de wandel te gaan?
Ik voelde me niet geroepen om nu al hondsdraf te gaan plukken, wellicht was het ook overjarig spul en het voelde sowieso al een beetje "out of place" hier.
Dus we wandelen eens verder.
Het is een heuvelachtig gebiedje.
Dan tref ik wat merkwaardige goudkleurige rondjes op de grond, 
ze leken op muntjes en idioot die ik ben, ik kijk ook nog omhoog naar de boom erboven of ze daar uit gevallen waren:-)
We gaan door met de heuveltjes.
En nog meer heuveltjes.
Het glooit en glooit hier maar.
Het is ook een beetje een parkachtig landschap.
een soort parkbos, zeg maar... nog nooit eerder zo gezien. 
En niet allemaal maar wel voornamelijk met grove dennen. 
Die soms halverwege door de bliksem zijn getroffen. 
Na het hekje kwamen we in een begrazingsgebied, maar de kust leek veilig. 
Dan komt er een mooi zandgebied, wat echter wel wat lastig liep.
Nu liep ik sinds zondag geloof ik sowieso al wat lastig, mijn linkerhak deed weer van zich spreken, eerst dacht ik weer aan de achillespeeskneusing, maar het voelde toch anders. En inmiddels ben ik er achter, ik heb een diepe jaap aan de zijkant van mijn hak, een mysterie hoe ik daar aan gekomen ben ...
In ieder geval verlaten we hier het begrazingsgebied weer en gaan de poort uit, rechts af.
En wandelen zo eens een tijdje door. 
Dan komt er een bergje met een mountainbikepaadje er over heen maar wij nemen natuurlijk het rechter pad.
Het was per slot best een hoog bergje.
We wandelen eens verder.
Over ook nog een soortement bruggetje en
dan dient de parking zich al weer aan.