sacred walks
  • index
  • index2
  • Kruiden
  • Medisch
  • Wandelen
  • Natuurhuisje te huur

De Peel, donderdag 16 februari 2017

Foto
Deurne ligt links van het begin punt en Helmond er boven geloof ik. Maar met behulp van dit kaartje kwamen we vanzelf bij Natuurpoort de Peel terecht.
Foto
Foto
Ik snapte niet veel van het routekaartje maar de restauranteigenaar zei dat we iets terug moesten lopen over de weg en dan bij die rij bomen voor die boerderij rechts af gaan.
Foto
Foto
Dus dat doen we. De kinderen van die boerderij hadden een mooie boomhut.
Foto
Foto
Het was een lang saai pad en alles was kaal hier. Miss Marple vroeg zich af of we wel goed liepen, moest dit nou een natuurgebied zijn?
Foto
Foto
Dan gaat het weggetje links af, waarop we opeens vreemde drollen vonden, het stikte ervan.
Foto
Foto
Als het weggetje dan weer rechts af gaat zien we opeens waar die drolletjes vandaan komen , het stikte er van de wilde ganzen.
Foto
Foto
Als die ganzen ons ontwaren vliegen ze verschrikt op (en komen niet terug). Miss Marple voelde zich ernstig bezwaard dat ze door de komst van de mens zo schrikachtig zijn geworden en niet langer lekker in de zon kunnen zitten.
Foto
Foto
Wij lopen het pad verder af en komen dan eindelijk ergens, helaas nog steeds geen bankje te bekennen.
Foto
Foto
Aan het eind van de sloot zit een uitermate vreemd kolkje te borrelen. En dan komen we eindelijk bij de Peel aan.
Foto
Foto
Geen bankjes hier.
Foto
Foto
Wel een waterweg.
Foto
Foto
Met er achter nog veel meer water trouwens.
Foto
Foto
Het is bepaald geen stil gebied, het kwettert en kwaakt van de watervogels.
Foto
Foto
Dan komt er een bruggetje in zicht.
Foto
Foto
We hebben er inmiddels al zo'n lange wandeling op zitten, ik moest echt even pauze houden.
Foto
Foto
Als je zulke routebordjes ziet, dan weet je dat je in Brabant bent.
Foto
Foto
Uiteraard steken we het bruggetje over en daarna worden we enorm verrast door het landschap.
Foto
Foto
Een en al water.
Foto
Foto
Het landschap hier heeft wel wat  weg van het Bargerveen dat dicht bij Klazienveen ligt, ook een veengebied, net als hier. Helenaveen is de plaats die hier dicht bij ligt en waar we trouwens niet geweest. zijn. Een impressie:
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Het was wel de verrassing van de dag moet ik zeggen.
Foto
Foto
En dan komen we ook nog een echt bankje tegen, in de zon.
Foto
Foto
Een prachtig uitzicht, zon op je gezicht, en het gekwaak en gekwetter van vele watervogels, wat wil je nog meer?
Foto
Foto
Zwanen en eenden hier.
Foto
Foto
Hierna wilde ik terug voor de zekerheid maar Miss Marple vond dat we wel door konden lopen en wel iets terug over het water zouden vinden. Dus doen we dat.
Foto
Foto
En het landschap bleef nog eventjes heel bijzonder.
Foto
Foto
Uitzicht links, uitzicht rechts.
Foto
Foto
En uitzicht recht verdan.
Foto
Foto
Dan komen we op een kruising met tig bankjes, die we oversloegen en zowaar een bruggetje, Miss Marple had, ook zowaar, gelijk gekregen!
Foto
Foto
We komen dan weer op de weilandpaden en het ganzenkeutelweggetje dat we op de heenweg ook passeerden.
Foto
Foto
Dan zijn we weer bij het restaurant, en uh, ....................................................welluke koeien?
Foto
Foto
Natuurpoort de Peel: Genieten. Dat is precies mijn zeer diepzinnige levensmotto van nu. Mijn autootje staat er nog en de restaurateur verwacht ons al, we hadden gezegd dat we koffie kwamen drinken.
Foto
Foto
Op het terras doen we nog een snuifje cultuur op (van dit bord leerde ik over de veenkolonien en Helenaveen alhier) en dan denken we te gaan peelsneukelen, maar dat blijkt een VVV bon met slaatje te zijn hier, en wij kregen iets veel lekkerders: peelverkreukelen!
Foto
Jammer dat dit onze laatste dag in deze contreien was want niet alleen was de cappucino dermate aangenaam om er zelfs 2 van te bestellen, maar het warme appelgevalletje met ijs en slagroom, zo iets verrukkelijks heb ik lang niet gegeten!
Home
Next
Aangestuurd door Maak uw eigen unieke website met aanpasbare sjablonen.