1. Bargerveen, vrijdag 23 juni 2017, *****

Op de terugweg, we gingen weer naar huis deze vrijdag, reden wij in wat zal het zijn, ongeveer 20 minuten?  naar het Bargerveen, waar ik al eens eerder was met Miss Marple.  Dat ligt in Zwartemeer, en Zwartemeer ligt vlak bij Klazienaveen. En zijn jullie al eens in Klazienaveen geweest? Misschien heb je wel in een kajak gezeten in Canada, of hebt de Rocky Mountains beklommen, of bent in de Andes geweest, of wellicht zelfs op Antarctica rondgezworven, maar in Klazienaveen? Nou wij wel, 5 minuten lang, reden wij er doorheen:-)
Maar hier in het Bargerveen kijk ik mijn ogen weer uit!
Er komt een bankje alwaar we een fysiotherapeutische pauze houden.
Dan wandelen we eens verder door het indrukwekkende waterige landschap.
Die dode berken die zo indrukwekkend zijn, ontstaan klaarblijkelijk omdat ze het waterpeil verhoogd hebben en ze dus gewoon de hele tijd natte voeten hebben.
De ringslang heeft maar één muis per maand nodig om te overleven. De vorige keer heb ik er hier inderdaad eentje gezien, deze keer niet.
Emtwee vermaakt zich prima.
Ook dit is mooi.
Het veen zelf, waarop we liepen, was met dit tropische weer compleet uitgedroogd.
Kijk nou toch hoe mooi!  En dan blijkt er hier ook een overvloed aan koningsvarens te staan.
Ik heb zo'n zaadstengel meegenomen en thuis uitgestrooid tussen andere varens, geen idee of zo iets werkt:-)
Het volgende deel van het moeras laat prachtig mos zien.
En ook heel kunstig verdroogd mos (of zo iets), zoals je ziet.
Op het volgende tamelijk saaie stuk komen we nog wel tormentil oftewel potentilla erecta tegen.
En dan krijgen we veenpluis in beeld.
En ook nog wat dopheide tussen de tormentil. Emeen zei dat dopheide natte grond nodig heeft, waar struikheide niet op gedijt.
Met wat we net allemaal al gezien hadden was dit gewoon saai:-)
Tijd voor een pauzetje tussen de klaver.
De klaver dus.
Aangezien er hier ook zonnedauw voorkomt vroegen er we we ons af of dit bruin-rode hierboven dat was, al staat het er wel a-typisch bij, nl. niet in een grotere groep.
 Nog wat mooie behangetjes. Echter... we kwamen wel degelijk velden vol zonnedauw tegen, ik vraag me af of ik die hier in beeld had moeten krijgen, maar dan is de foto dus niet gelukt. We waren namelijk van het pad afgegaan, de zonnedauw stond langs een niet bewegwijzerd pad. Maar er klopte dan ook geen barst van het blauwe pad. Dat hadden Miss Marple en ik de vorige keer ook al ontdekt.
Zelfs bij een eigen route die korter was was de blauwe route al meer dan 3 km geweest....
Enfin, hierna rijden we van Drente naar Overijssel:

2. picknick in Beerze.

We hadden ondertussen wel trek gekregen maar onderweg naar een of andere Parkeergelegenheid aan een of andere Remouladeweg van een of ander Natuurbeheer in het gehucht Beerze waren we in de verste verte geen restaurant tegengekomen, dus besluiten we onder het genot van de slappe lach, te picknicken met het in de auto aanwezige warme brood, kaas en gesmolten boter, en het lauwe water, dat we allemaal in Duitsland hadden gekocht. Het werd dus een heel goedkope lunch:-) Daarna beginnen we nog even moedig aan een wandeling, terwijl het al best flink warm was.
De natuur is hier ook kunstig.
Dit gebied deed me wel sterk aan Twente denken, waarschijnlijk omdat we op een zandweg liepen.
Zoek de verschillen (die zijn er nauwelijks).
Dan houden we een siesta, we proberen allebei wat te slapen hangend over dit hek:-))
We besluiten dat het welletjes is geweest, en gaan terug, op weg naar huis. Zelfs de weegbree laat ik staan.  We hebben in iede geval genoten van deze wandeltrip!