Asteroide B612: Mechelse Heide, Maasmechelen, woensdag 10 mei 2017 - ***

Nadat we heerlijk hadden gezonnebaad en ik in Asterix & Obelix was begonnen dat hier lag, (deze foto is trouwens van de avond ervoor want zoveel kleren hadden we vandaag niet nodig), gingen we even het dorp in om daarna verkeerd te rijden naar Maasmechelen. Ik had een parking gegoogled bij de Maasmechelse heide, maar kwam midden in Mechelen aan de Maas (stad) terecht.... we draaiden om en zagen opeens een bord dat verwees naar Asteroïde B612, zo'n toeristisch bord. Dat was een kolfje naar onze hand, dus dat bord gingen we achterna, om er achter te komen dat het vlak bij de oorspronkelijk beoogde parking was...
De asteroide sloeg op een jeugdcentrum erachter, maar er was een parking en een wandelpad.
We zouden wandelen tot dat eerste blauw van het water links.
Wat de sterren voor deze wandeling betreft, er gaan bijna punten af omdat je de hele tijd de drukke weg hoorde.... maar oke, de scenery, dat gaat uiteindelijk nog wel wat worden: 1 ste, bankjes: 2e ster, parkeren: 1 ster, koffie? Wel het fietscafe in het jeugdhonk zag er niet uit en wildpluk was ook niet mogelijk (we hadden bij de Carrefour van die in sprietjes gesneden worteltjes gekocht uit de snelverkoop voor 48 cent, en samen met nog wat overgebleven look zonder look leverde dat weer een super lekker soepje op s avonds), en fin, deze wandeling dus in totaal een 3 sterren wandeling werd het dus, kort (of niet zo kort) samengevat.
Het was hier een behoorlijk rommeltje.
Het was in ieder geval een zonovergoten dag, bijna te warm om te wandelen.
In de hondenzone stond een prima bankje in de zon, dus gingen we zonnebaden.
Daarna ging het verder, het onderste bordje verwijst naar "Beestenboel" maar we zijn er niet achter gekomen wat daarmee bedoeld was.
Er lag gewoon zoveel houtsnippers en dergelijke zooi in dat plasje water dat dat even op de foto moest als zijnde zeer mislukte kunst.
Dan steken we een weg over en komen op een leuk paadje omhoog terecht.
En dan komen we in een soort zandafgraving waar vast heel veel keien gevonden zijn want die sieren hier de boel overal op.
We hadden ook een hekje door kunnen gaan om de schaapjes op te zoeken maar dan hadden we vast hun vredige rust verstoord en waren ze er als een speer vandoor gegaan.
We lopen langs een bankje, waar al iemand op zat (het was een mega groot bankje), en bovendien... (wordt vervolgd)
eerst even iets verder lopen om het te kunnen zien...
(vervolg) - het lawaai van de verkeersweg was hier dan weliswaar wel wat afgenomen, maar het stikte er van de schreeuwende kinderen, op een zandhoop en zwemmend in het water (of pootjebadend).
Een eind verderop echter was er een tweede megagrote bank op een houten platform en daar hebben we weer uitgebreid gezonnebaad.
Uitzicht vanaf het bankje.
Dan komen we bij een raar bouwsel wat uitzicht gaf op het grotere water erachter, wat op zichzelf verboden toegang was, voor de rust en stilte van vogels of zo.
Na ja, dan lopen we maar door.
Verboden toegang dus.
We gaan verder.
Moet je kijken wat een strakblauwe (chemtrailvrije) lucht!
Dit weggetje naar links valt ook nog te bewandelen, maar ik loop door naar een stel prachtige keien.
Wat leuk om een paar van die kleinere keitjes zo te stapelen.
Het zwembad lag er inmiddels verlaten bij, we verkeren dus nu in de stilte, onder die strakblauwe lucht.
Even na het bankje staat een jeneverbesstruik.
De terugweg. Eenmaal thuis ga ik koken. Miss Fruitui heeft het resultaat gefotografeerd: