Het Zwolse Bos (2)

We parkeerden bij dit bankje aan de Kommerseweg in een hoek vlak bij de Kamperweg in Heerde, nadat we het nodige hadden ingeslagen bij de Action hier vlak bij. 
We gingen het Zwolse bos in. Ik was hier al eens eerder en deed toen maar een heel klein, en ander stukje. 
Er komen enkele bosbesplanten aan. 
Emeen onderwerpt ze aan een inspectie, hier zat niets aan. 
Als je zin hebt kun je het 14 km lange Vosbergenpad lopen, maar wij sloegen hier linksaf.
En dat was wel een leuk kronkelig paadje.
We moesten wel een beetje uitkijken om niet te struikelen over alle boomwortels. 
Maar het waren leuke paadjes.
Er is weer bosbesinspectie. 
En je ziet het, of misschien zie je het ook wel niet, het bleef oppassen voor de boomwortels. 
                                                                                                                       Ze laten hier de dode bomen gelukkig gewoon liggen.
Wilde zwijnengeluk.
We moeten de voeten hier wel weer goed optillen.
De bosbessen waren wel blauw maar een stuk zuurder dan die van gisteren.
We wandelen eens verder.
Over dit best wel leuke bospaadje. 
                                                              Het werd tijd om er eens even bij te gaan zitten.
En als we dan verder lopen.
krijgen Amy en Emeen bezoek van een andere jonge hond (Emeen vanwege de brokjes die ze bij zich had).
Dan komt de verrassing van de eeuw:
Een enorm heideveld, waar ik heel in de verte mensen zie lopen, dus je moet daar nog eindeloos de hei op kunnen.
Voor vandaag lopen wij er gewoon langs. 
En wordt de omgeving weer bossig. 
Emeen had uitgevogeld dat als we daar rechtdoor zouden lopen, we uitkomen bij de HEIDEWEG 22 in Heerde, waar we wellicht wel kunnen parkeren om een volgende keer (augustus 2022 of zo:-) direct naar de hei te wandelen. Maar vandaag gingen we op die kruising rechtsaf. Honden mogen hier overal loslopen.
En dat vond Amy natuurlijk super, want dat doet ze nooit, en ze hoefde nu ook geen jeukende halsband om om snel aan de lijn te gaan. Een lijnloze vrije blije hond dus!
Nog drie weken en dan komen er al weer pups, dus Amy was wel telkens munt na die wandelingen (dit was de laatste voorlopig). 
En we moeten haar natuurlijk ook zo nu en dan de nodige rust gunnen:-)
Hier komen gewoon weer twee nieuwe boompjes uit. 
Een prachtige vierdubbele Amerikaanse Eik (valt onder Neptunus). 
En een mooie Douglasspar.                                                                                     Amy heeft dorst.
                                                                                                   Et voila, we zijn weer bij de auto. Het was een leuke wandeling!