Zwoel herfstweer, vrijdag 30 oktober 2020

We parkeerden halverwege de Hertenkampsweg, tussen de Hanendorperweg en de Pollenseveenweg, voor een experiment, dat helemaal slaagde. Het experiment was gewoon dat we eens wilden kijken of hier ook leuk te wandelen viel bij dit wandelbordje dus. 
Het bleek om een klompenpad te gaan, van 10 km lengte, voor mensen die 10 km per dag lopen leuk vinden.  Ik vermoed dat het om een onderdeel van het Schaverensepad gaat. 
We hadden hier links het bos in kunnen gaan, maar besloten vooralsnog rechtdoor te gaan, wellicht zouden we er op terug kunnen komen (wat inderdaad het geval ging worden). 
(Copyright Miss Marple). 
Uitzicht rechts                                                                                  &                  uitzicht links. 
Je wilt niet geloven hoe zwoel het was buiten, gewoon warm, en ook nog eens droog, terwijl zowel Weeronline als Buienradar de hele dag regen voorspeld hadden! 
Mooi getekend                                                                                   &       mooi gekleurd blad.
We wandelen eens verder.
Dan dient zich wat hei aan achter de bomen.
Gaaf, er komt steeds meer hei in zicht!
En een verrassing: een bankje!
Met dank aan de Wildhoeve.                                  Deze takken hadden al weer knopjes maar dat is weer niet te zien op de foto:-)
Even verder komt een hek, 
met daarachter een leuke koei.                                                                    Het klompenpad gaat hier naar links en wij ook. 
En dat was een keileuk paadje. 
Door de hei, die hier nog in veel sterkere mate aanwezig was. 
Het was echt een superwandeling, in heerlijk wandelweer. 
Het pad komt uit bij de Pollenseveenweg, maar 
Daar konden we linksaf het bos in. Als ik op de foto sta is die natuurlijk genomen door Miss Marple, deze rechter hierboven was uiteraard al eerder op de wandeling genomen, want 
de rest is bos en nog eens bos. 
Soms was het zelfs moeilijk te zien waar het pad liep vanwege alle blaadjes op de grond. 
En dan moet je her en der ook nog de juiste richting kiezen want er zijn twee aftakkingen. 
De juiste richting gekozen hebbende, komen we weer uit bij de eerdere weg en hebben aldus een rondje (een driehoekje eigenlijk) gelopen. 
Waar we zo'n 1,5 uur over hadden gedaan. Terug in de auto galmden we een lied, Miss Marple als Steenbok en ik als Waterman luidkeels:  De eenzame Steenbok, maar liever dat nog dan een bord voor z'n kop van de Waterman.... volgens het lied linksonder:-) (Er staan trouwens wel twee koeien van spelfouten in die tekst op youtube, iets waar zowel Miss Marple als ikzelf een gloeiende hekel aan hebben... maar ja). 
​Thuisgekomen ging het ..... jawel..... regenen...:-)