Zwiep in de winter, woensdag 10 februari 2016

Emeen had naast Emtwee ook mevrouw Mitchelinstar meegenomen om te wandelen, mar voor het zover is, mag ze eerst even het door mij in elkaar gezette en daardoor uit elkaar vallende keukentrolleytje opnieuw in elkaar zetten, waarvan akte. De mandjes vallen niet langer naar beneden als je er wat in doet, THANKS!!
Dan gaan we in Zwiep aan de wandel. In september 2014 was ik hier eens, maar voor een kortere wandeling dan we vandaag zouden doen, in de zomer.
Zoals het meditatiehondjes betaamt, willen ze meteen de kerk in, maar ja, de deur zat dicht en wij konden niet toveren.
Deze boom heeft zijn eigen waterplas verkregen.
En voordat we dit niet doodlopende pad hierboven in gaan, zien we links ALWEER een zeldzame witte ooievaar. Volgens Emeen brengt dat Extra Geluk!
Mitchelinstar is helemaal dol vandaag, en Emtwee vindt het maar niks.
Hier is tíe nog net niet naar de trimmer geweest. Hoe ze er vandaag uitziet, na de trimbeurt, nog geen idee:-)
Na het ruikertje dode takken, gaan we het bospaadje rechtsboven in.
katjes!!
Dan wandelen we op foto 21 en 22 het paadje in.
En treffen flink wat van deze holletjes. Aangezien ik nergens konijnekeuteltjes zag weet ik niet zeker of het wel konijneholletjes zijn.
ik fotografeer gewoon alles wat los en vast zit (als het mijn blik vangt)
Ik zoom rechts in op een prachtig huis in de verte, zonder toen te weten dat we nog over hun terrein zouden wandelen.
Mijn boom was nog niet wakker, die van Emeen zwakjes.
We wandelen maar eens verder.
en komen nog langs wat uitbundig verdord riet oid (of iets dergelijks).
Hier heb ik het laten staan maar vandaag heb ik wel wat speenkruid uit mijn tuin in Belgie geplukt om door de wok te doen.
Leven eekhoorntjes eigenlijk ook in holletjes? Hoe dan ook gaan we aan het eind bij het water linksaf, een route die ik nog niet eerder had gelopen, altijd leuk.
Uitzicht naar rechts.                                                                                    Uitzicht naar links?
En dan gaan we dus langs dit kanaal verder.
In de verte doemt het mooie huis op.
snoezig he?
we moeten hier ergens links af maar hoe doen we dat, vooral omdat we een niet gefotografeerd bordje Eigen Weg oid zagen.
We doen gewoon alsof we het bordje niet gezien hebben en turen naar de sneeuwklokjes.
Het mooie huis heeft zelfs een ophaalbrug.
Kijk, als ik een vent had, drie kinderen, een huishoudster en een tuinman, dan zou ik hier wel willen wonen, maar nu? Ik moet er niet aan denken, al dat onderhoud:-)
Bij zo'n overvloed aan sneeuwklokjes kan men wel wat plukken voor een leuk minivaasje.
Omkijkend zien we opnieuw een bord dat we op verboden terrein hadden gelopen.
Na die boom gaat er een officieel wandelpad naar links met al snel een bankje voor de vermoeide wandelaar.
Helaas zaten we daar zo in de koude wind, dat we het niet lang volhielden.
Dus gaan we verder en komen langs een gehavende (kastanje?) boom.
Hier nog een ongehavend exemplaar.
We hebben een rondje gelopen vanaf de boom met de takjes, en deze takjes staan trouwens nu op de vaas.
Snoezig he? Ze was eindelijk opgehouden met blaffen, bijna net zo erg als kindergeschreeuw:-)
Zwiep is trouwens vooral bekend vanwege de daar aanwezige Witte Wieven.
Voor ons was het tijd voor koffie en erwtensoep met roggebrood. Emeen maakt trouwens zelf een veel lekkerder erwtensoep... maar het rogge brood was heel lekker, dat vonden de hondjes ook.
En hiermee eindigt dan deze lange Zwiepse wandeling.
Mocht je hieronder alle teksten lezen dan zul je begrijpen dat ik het niet overal mee eens kan zijn:-)