Zomersolstitium wandeling, (Velhorst, Almen), dinsdag 21 juni 2016

Voordat we aan de zomer beginnen, hier de nieuwe keuken (met de afwas nog niet gedaan) in de Moonlodge, en de troep onder de carport.
Laten we maar gauw naar de zomer gaan, het was zomersolstitium tijdens deze wandeling. Wandeling met drie hondjes.
Het had wederom flink geregend.
De pootjes van Mitchelinstar, waar Emeen drie weken op paste, waren trouwens door haar ook gefatsoeneerd.
Net als Jeetwee loopt ze bij voorkeur voorop. als ze niet om Pruttel heen springt.
Ons eerste bankje.
Dan komt er een adellijke dame op peerd aan (getuige de manier waarop ze sprak), die zonder dat wij het wisten op dat moment, een afspraak had met haar dochter bij dit bankje. We zagen de dochter later op een boomstam in de buurt:-)
Mitchelinster vindt het hoognodig het paard even na te doen in de plas water.
Als de mevrouw terugkomt zitten wij nog op het bankje te keuvelen, en vraagt ze of we haar dochter gezien hebben. We verwijzen haar naar de boomstam waarop de gelukkige hereniging volgt:-)
Hier klikken om te bewerken.
Hier klikken om te bewerken.
Ha een boom:-)  Ik was Emeen aan het vertellen over het boek van Peter Wohlleben over bomen dat ik aan het lezen ben en er was iets met de jonge twijgjes uit de stam maar dat ben ik nu al weer vergeten...
Volgens dat boek moeten bomen HEEL oud zijn willen ze mos langs de stam, van beneden naar boven ontwikkelen. Een meter mos kan een boom van honderden jaren oud aangeven. Volgens ons was het hier gewoon supervochtig in het bos...
Volgens Mellie Uyldert, hoorde ik ooit eens, zouden varens de laatste planten op aarde zijn. Geen idee waarom ze dat dacht.
Emeen maakt een foto:-) En we spotten het volgende bankje, eindelijk.
korstmos
Hoe heet dat hartjesspul ook weer, hier stonden ze zo maar in het wild.
Ha we waren weer bij een bankje aangekomen, vinden de hondjes altijd ook heel leuk.
Doorlopend komen we de freule met haar dochter weer tegen.
Dat is natuurlijk niet best voor de bast van een boom, wat zou het zijn, een ree die hem als schuurpaal gebruikt, of zelfs een hert met gewei?
Het paadje wordt eventjes klein en grappig.
En we passeren nog een bankje ook.
Maar we nemen deze nog een keer en worden getroffen door de spiegeling in het nog onberoerde wateroppervlak.
En met deze wandeling hebben we dan de zomer ingewijd.
De volgende link komt van de facebook pagina van Sophia, ik erger me trouwens wel wezenloos aan het schreeuwerige van die unity site maar dit recept zal vast goed wezen: