De Zessprong, Eefde, zondag 10 juni 2018

Het beloofde weer een warme zondag te worden (Maan in Stier), dus ik arriveerde al vóór 9 uur 's ochtends aan de Dortherdijk waar Emeen en Ameen (en Weeeen) wonen, eerst voor koffie en dan na een half uurtje aan de wandel met twee koningspoedels erbij. Die waren door Emdrie gedumpt want die was met Saneen naar Groningen voor een dagje.
We moesten even de weg oversteken en dan kun je al snel een beukenlaantje in, waar de honden weer los konden.
Achter de beukenrij langs de kanten staan allemaal Amerikaanse eiken.
Het was heerlijk wandelweer, maar we zouden meer dan twee uur onderweg zijn en aan het eind werd het vooral in de zon toch al weer snel te warm om te wandelen. Dus het was maar goed dat we zo vroeg op pad gingen.
De koningspoedels zijn aan enige heropvoeding toe, want Emeen krijgt ze binnenkort meer dan twee weken te logeren en dan moet het geblaf wel over zijn:-)
Maar op dit uur van de dag en op dit deel van de route kwamen we toch niemand tegen, dus hier waren ze alleen maar lekker aan het ronddollen.
We waren aan het eind van het pad rechtsafgegaan, en komen langs een watertje (in beeld) en een spoorlijn (niet in beeld).
Hond de ene kant uit, hond de andere kant uit. (Ik  zocht even de verschillen:-)
Dit nu is volgens Emeen een typisch Achterhoeks weggetje. Ze heeft een nieuwe hobby, waar ze vroeger de bredere paden meed en alleen smalle bospaadjes leuk vond, vindt ze deze weggetjes nu ook keigaaf. Nog even en ze hoeft niet altijd rondjes te wandelen en wil ook nog wel eens heen en weer:-)
We komen langs een boerderijtje, "de Mars" geheten.
Deze paarden zijn gekleed in de nieuwste paardenfashion: in zebrastijl. Vliegen komen namelijk nooit op zebra's en om die reden hebben ze die paarden nu omgetoverd tot zebra's.
Bij de kruising gaan we rechtdoor.
Het betreft dus de Marsweg.
Alhoewel ik het met gemak twee uur volhield vandaag, zo niet langer, (ik voelde me zo fit als een hoentje) wandelde ik helaas wel met stok. Thuis loop ik nu wel zonder stok en het scheelt bergen dat ik nu weer twee handen beschikbaar heb daardoor.
Hier werd ik getroffen door de mooie tekening in het jonge blad van de Amerikaanse Eik.
Dan komen we bij het eerste bankje. We hadden geheel onnodig de stoeltjes mee.. we zijn nu op de helft.
Als we deze route ooit eens weer doen op een mooie zonnige zondag met twee grote honden, dan moeten we de route omgekeerd lopen, zodat we in de tweede helft minder kans maken op tegenliggers, fietsers en een mevrouw die doodleuk langswandelt en zegt: "dat zie ik niet zitten hoor, ik ben bang voor die honden". Nou ja, ze kan het wel niet zien zitten, maar wat kunnen wij er aan doen?
Na de pauze,
Gaan we een bospaadje in dat parallel loopt aan de weg.
Alwaar flink wat dalkruid te vinden is. Volgens wikipedia is dalkruid giftig maar ik heb het wel eens (per ongeluk) gegeten en er niets van overgehouden.
Aan het eind van het bospaadje komen we een soort richtingaanwijzer uit de oorlog tegen waar nog vaag wat plaatsen leesbaar zijn, en het staat er echt, Eschede zonder N. Wat ze ermee bedoeld hebben, geen idee, want Enschede ligt 180 graden de andere kant op. Ingeborg wist raad, Eschede bestaat in Gorssel: http://www.strookappe.nl/Eesterhoek.htm
Op de zandweg treffen we weer een bankje aan.
We steken weer over om een bospaadje in te gaan.
En die komt dan ook weer uit op de zandweg tussen de Zessprong en Gorssel (of zo iets).
Ameen was zich heftig aan het verzetten dat ze aan de lijn moest...
We steken de Dortherdijk over en gaan de Elzerdijk in.
Bij de wijngaard zien we zonneorbs! En er komt een peerd aan.
Achter het bosje achter het roggeveld, bij die kruisjes, staat  een hutje wat mevrouw Appeltaart op het oog heeft. Er is hier in de verste verte geen bereik en geen zendmast te bekennen dus dat is goed nieuws.
Wij zijn ook weer bijna thuis en na de koffie rijd ik naar huis alwaar ik de ooievaar spot die Emeen al gemist had op het ooievaarsnest dat we onderweg nog tegen kwamen.  (De ooievaar was op de Reeverdijk, voor de goede orde).

Onderweg hadden we het nog over de reuzenbereklauw, zo'n prachtige plant en die moet maar weg  vindt de overheid omdat hij giftig is. Jammer. Maar hij komt wel voor in deze tuin: