Wisselse Veen (Tongerense Heide), maandag 14 september 2020

Op 7,6 km afstand van het huisje parkeerden we bij de ingetikte kruising: Boerweg/Tepelbergweg in Epe, en konden niet verder dan een parking gelegen tussen het Wisselse Veen en de Tongerense Heide, helemaal prima. Het Wisselse Veen is een kale vlakte, geen fluit aan, maar de Tongerense Heide natuurlijk niet. De pagina heet evenwel Wisselse Veen omdat er al een pagina bestaat met Tongerense Heide want ik was hier op 3 december 2015 met Emeen, met een stuk slechter weer dan vandaag evenwel: klik hier. De aanrijroute was toen helemaal anders want toen kwamen we vanuit een hotelletje in de buurt van Epe. 
Er hing een plastic zakje met twee autosleutels aan het bordje roosters, die iemand klaarblijkelijk hier was verloren. 
Als we het veld bij het hekje zien begint het me pas goed duidelijk te worden dat ik hier al eens eerder was. 
Na deze beuk                                                                                                           nog een decoratieve struik.
Er waren wel weer fietsers op dit weggetje dus toen we een zijweggetje naar rechts zagen, gingen we daar natuurlijk gauw in. 
                                                                                                                     Het was tied voor een pafke. 
                                                                                                      Hier en daar moest je wel uitkijken voor alle wortels in het pad. 
Het was een leuk weggetje dat ik nog niet kende trouwens want de vorige keer met Emeen waren we hier niet geweest. 
En wederom uitkijken geblazen.                                                                        Het was overigens prachtig & zonnig wandelweer. 
Links een prachtig bos                                                                       &      rechtdoor het leuke paadje. 
Bij een T-splitsing gaat de gele route rechtsaf, waar de groene route vandaan komt en links af gaat. 
Dus nu wandelen we op de groene route met  weer een keileuk paadje. 
Zo nu en dan gaat het wat omhoog en dan weer omlaag.
En naar rechts kun je ook eindeloos de bossen in waar de groene route heen gaat (doen we nog een keer!)
Dan kom ik de eerste zwarte braam van het jaar tegen maar die was nog zo hard dat ik hem er aan liet zitten. 
Wij vervolgen ons weegs.
                                                                                                                      Dan komen de eerste voorboden van de hei er aan. 
En een Pluto ontwortelingsgebeuren... zowel Miss Marple als ik krijgen in de komende jaren Pluto transit op de Zon, iemand daar ook positieve ervaringen mee? 
Ook hier kun je rechts af,                                                                           maar we gaan rechtdoor de heuvel op.
En komen dan aan bij het bankje wat ik daar ergens op een heuvel verwachtte, gezien de vorige keer dat we hier waren. De lucht is opnieuw stralend blauw, lang leve het feit dat er weinig vliegverkeer en geen chemtrails zijn, al spotte Miss Marple vandaag nog wel iets anders in de lucht, dat volgt nog aan het eind:-)
Zit je daar met je goeie gedrag op het bankje, komt er opeens een auto aanrijden uit de bosjes, dat verwacht je toch niet?  Het waren twee heren van het bosbeheer hier (Gelders Landschap, vandaar dat er ook bankjes waren). 
We wandelen eens verder.
En komen dan bij de hei aan, een enorme vlakte vol hei, prachtig!
Het moet hier een paar weken geleden een giga paarse gloed geweest zijn.
En we krijgen weer een bankje. 
Waarna we teruggaan. 
Langs het eerdere bankje en nu nemen we een ander pad terug. 
Waar het ook wonderschoon was.
Uiteraard geven duurdere camera's helderder beelden:-)
We wandelen eens verder.
Na de padde(n)stoel, komt het weggetje weer uit op de grotere zandweg.
Daar stond bij de ingang wel de aankondiging dat je hier in moest voor de hei. 
Het was al wat later op de middag, we bleven verder verschoond van mountainbikers en wat dies meer zij op deze zandweg.
Maar als je je onbespied zou wanen, kun je het maar zo mis hebben want Miss Marple spotte een drone in de lucht!
's Avonds maakten we een prutje van allerlei dingen die er nog waren, een prei, een ui, spruiten, bruine bonen, en vega-gehakt. 
Op de veranda was het heerlijk toeven, lekker zwoel, met wederom het geluid van een wild zwijn, van een bosuil, en het gepiep, piep, piep van misschien wel een jong uiltje, of van een vallende eikel op een dakje en dat was dus weer ons avond-entertainment, niks geen televisie voor nodig:-)  Voorlopig was dit de laatste wandeling, want we gaan naar huis en volgende week is het huisje verhuurd (klik hier).