Bilsteintal: wilde dieren bos, 16 september 2015

Het eerste wat we op de tweede wandeling in het Naturpark tegenkwamen waren de wasbeertjes, die vond ik superschattig! Ik las daarna in de krant dat ze tegenwoordig steeds meer in het wild voorkomen, terwijl ze oorspronkelijk niet uit Europa komen maar ingevoerd werden uit Amerika of zo. Er schijnen er zelfs al in Limburg los rond te lopen. Maar deze zaten gewoon in een omheining vast en lieten zich bewonderen omdat ze al gewoon waren dat ze voer kregen van toeristen.
Dan komen we daarna langs de achterkant van de stenen bergen die op de Exsternsteine lijken:
We konden er helaas niet op, het was afgeschermd hier. Overigens voelde het Naturpark ook wel een beetje als het woud rond de Exsternsteine, dat veel noordelijker ligt in Duitsland, of veel, wel wat dan.
En kijk, dan komen we bij de vossen. Eentje komt boven uit zijn hol om te kijken wat dat lawaai was, ik vond hem ook superschattig. Het is de eerste keer dat ik echt een vos zie behalve die ene keer dat hij in Engeland voor de auto de weg overrende, maar dan zie je toch niet goed. Dus nu nam ik het er van:
Tegenover de vos kwam een roedel herten aan:
Je kon een zakje maiskorrels voor 2,00 euro kopen om ze te voeren en Emeen doet dat dus.
Twee reebruine ogen.... alleen was dit een echt hert.
De leider van de roedel had een enorm indrukwekkend gewei. Indrukwekkender dan een gewei aan de muur... dan nog weer even langs het leuke vosje:
Emtwee en wij nemen afscheid en wandelen verder door het woud, op weg naqr een zgn. wilde Kat, een lynxachtige of zo iets.
Het begint te regenen en er komt al een plu in beeld.
Het was echt wel een heel mooi woud.
Dan komen we aan bij het verblijf van de wilde katten. Maar hoe we ze ook roepen en proberen te verleiden, ze laten zich niet zien. Wellicht hadden ze een hekel aan regen en bleven ze ergens lekker schuilen.
We dalen de berg weer af en gaan dan langs de wilde zwijnen. Het waren er een hele bende, dus ook een hele bende foto's:-)
Nu bevonden zich heel veel klitwortelplanten op het terrein en die arme zwijntjes zaten onder de klitten zoals je hier goed kunt zien.
Schattig toch?
Voor ons hadden die zwijntjes geen enkele belangstelling, maar Emtwee had vast de dag van zijn leven.
Een mooie close up. Wat hebben ze eigenlijk kleine oogjes..
via wat natuurschoon komen we weer bij de rode damherten aan:
Wat een mooie beesten zijn het toch!
Terug op de parking fotografeer ik de wilde kat op het aanplakbord nog even, die hadden we in het echt niet gezien. Maar innig voldaan, echt de moeite waard dit Wildpark voor zo'n druilerige dag, keerden we naar het hotel terug.
Ik heb zoveel laurier in de tuin staan, die ik nooit gebruik, maar nu lees ik dat ik er zelfs thee van kan zetten.