"De Wildenborch" bij Vorden, zondag 17 juni 2018

Jeetwee kan nooit wachten om in mijn auto te springen als ik er aan kom tuffen, en wacht vervolgens supergeduldig tot we eens een keer wegrijden, maar ik ging eerst aan de koffie:-)
Nadat moeders mijn getransformeerde tuin had bewonderd (ze vond vooral dat ik veel rommel had:-) met links opeens uitzicht op het bos en rechts nieuwe aanplant verder achterin, alles volgens het tuinplan dat Emeen gemaakt had... gingen we naar:
de "Wildenborch" een buitenplaats tussen Lochem/ Vorden en Ruurlo in zeg maar.  Waar de Starings gewoond hebben.
Aan het begin van de oprijlaan staat een indrukwekkende boom waar ik wel eens op de blaadjes gekauwd heb (beetje pepermunt achtig) en vol trots post ik deze foto's op facebook in een groep "Oude en Monumentale Bomen" waar ik lid van ben om vervolgens van alle kanten te horen dat het geen gingko was, maar een LIRIODENDRON TULIPIFERA oftewel een tulpenboom:-)
Van Moerrasspirea heb ik dan wel weer verstand:-)
Prachtig, die reuzenbereklauw, mooier dan dat standbeeld rechts.
Zowel moerrasspirea als valeriaan vallen sterk onder Neptunus (onder meer) en die planeet staat stil momenteel op weg naar retrograde, dus is heel sterk nu. Meer over valeriaan vind je hier.
De slotgracht ziet groen van het kroos.
Aan het begin zwommen er twee waterhoentjes in maar voor de rest lijkt de gracht onbevaren, zeg maar. Zouden die beestjes nu last hebben van al dat kroos eigenlijk?
Dan komen we een paar bankjes tegen en gaan vervolgens verder over het bruggetje.
Het is hier wel lieflijk, er springen ook allemaal heel kleine padjes weg als wij langs lopen.
We liepen vandaag een klein rondje, dat was meer toeval dan een vooropgezet plan, maar wel in overeenstemming met mijn matige energie deze zondag:-)
In de verte zijn er wat ceders zichtbaar.
Dit kan je gerust ook een monument noemen.
Ik pluk een klein handje perzikkruid (ik proefde even of het waterpeper of perzikkruid was), het was lekker pittig en heeft mijn soepje gered dat ik gisteren at, en waar ik de bouillon vergat in te doen! Rechts is denk ik heksenkruid, geen idee wat je daarmee kan.
We gaan er bij de poort uit, alwaar
te lezen staat, tot stomme verbazing van moeders, dat er hier ook gefietst mag worden. We nemen dan een parallel paadje langs de weg rechtsaf terug.
De slotgracht loopt nu rechts van ons, nog steeds stikvol kroos.
Maar ik vind het verder wel een mooi gezicht:-)
Dit fraaie exemplaar staat nog aan de linkerzijde, en dan zijn we min of meer terug bij de auto.