Wekerom, zondag 12 augustus 2018

Nadat Ameen en ik Jeedrie teruggebracht hadden naar Ede, gingen we op de terugweg bij Wekerom het bos in. Het was er druk:-)
Daarom gingen we links af door een hekje, weg van de meute. 
Dat bleek echter niet direct een echt inspirerende route te zijn, donker, beuk dus, en recht toe recht aan.
Bij de splitsing gaan we links af, ook al recht toe recht aan, saai hoor. Een echt Steenbokkenlaantje (de Beuk valt onder Steenbok).
Dan treffen we een bankje aan. 
Ameen laat zien dat ze nog steeds op boomstammen kan lopen, zonder hondenkoekjes want die heb ik nooit bij me en helemaal uit zichzelf, dus ook zonder aansporing van mij. 
Daarna gaan we eens verder, het lijkt een leuk paadje te worden. 
En dat zou het ook wel zijn ware het niet dat aan het eind ervan een man zat, waar ik een heel umheimisch gevoel bij kreeg en Ameen zelfs bang voor was, ze durfde er niet eens langs zonder aanmoediging van mij. En dat terwijl ze normaliter op mensen afspringt gewoon! Er zal dus echt wel iets met die vent aan de knikker zijn geweest.

Het pad eindigde weer bij het hekje en als ik dan op de A1 naar Deventer rijdt besluit ik zoals wel vaker als ik via Deventer ga, om binnendoor terug te gaan, dwz via Epse/Gorssel en Eefde. En ik bedacht dat ik wel even op de koffie kon gaan bij Wileen, die Ameen natuurlijk ook al heel lang niet gezien had. En toen we de koffie op hadden, wilde hij Ameen wel daar houden om de volgende dag met haar Emeen van Schiphol op te halen. Aldus kwam er voortijdig een einde aan de logeerpartij:-)
Maurice Fernandez over het 12e huis en dan volgt de nieuwste foto van mij (ik ben aan het opruimen en vond een oude lidmaatschapskaart van het NPGA (Nederlands Genootschap van Praktiserende Astrologen), zal het jaar 1976,76,77 of 78 geweest zijn of zo iets. Zo zou ik er vandaag de dag ook wel uit willen zien, maar ja, het is veertig jaar later haha:-)